Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το τέλος του Noma – «το καλύτερο εστιατόριο του κόσμου» κλείνει τις πόρτες του


Γράφει η Κατερίνα Βνάτσιου

Η ιστορία του εστιατορίου Noma, ο σεφ Rene Redzepi και το επόμενο βήμα

«Αγαπητοί καλεσμένοι, συνάδελφοι, και φίλοι, ο χειμώνας του 2024 θα είναι η τελευταία σεζόν για το Noma όπως το ξέρουμε. Ξεκινάμε ένα νέο κεφάλαιο, το Noma 3.0.». Με αυτά τα λόγια ξεκινάει η ανακοίνωση του Rene Redzepi που φιγουράρει στο site του εμβληματικού εστιατορίου αυτές τις μέρες. Μία ανακοίνωση που ουσιαστικά σηματοδοτεί την αρχή του τέλους για ένα από τα πιο πολυσυζητημένα εστιατόρια των καιρών μας.

Ο Rene Redzepi άνοιξε το Noma είκοσι χρόνια πριν, το 2003, όταν ο ίδιος ήταν μόλις 25 χρονών. Σε αυτές τις δύο δεκαετίες κέρδισε τα πολυπόθητα αστέρια Michelin, κι έλαβε πολλά, πάμπολλα βραβεία. Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι έχει λάβει τον τίτλο του «καλύτερου εστιατορίου του κόσμου» επί πέντε φορές – αριθμός ρεκόρ. Πέρα από τις μαγειρικές τεχνικές, αυτό που έκανε το εστιατόριο να ξεχωρίζει και τον Rene να εξελιχθεί σε έναν από τους πιο επιδραστικούς σεφ της γενιάς του ήταν μία νέα προσέγγιση: στο Noma πρωταγωνιστές ήταν η εντοπιότητα και η εποχικότητα των υλικών, οι περίπλοκες μαγειρικές τεχνικές, αλλά και μία ολόκληρη φιλοσοφία (μάλλον… υπερβολικής) απλότητας που θα χαρακτηρίζονταν ως "nordic style" και που θα συνέπαιρνε τους σεφ σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Την πρώτη φορά που το Noma έγινε «το καλύτερο εστιατόριο στον κόσμο» το 2010, έλαβε 100.000 αιτήματα για κρατήσεις μέσα σε ένα μήνα! Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι ήθελαν να βρουν μια καρέκλα στη σάλα των 40 θέσεων, παραπάνω από πρόθυμοι να πληρώσουν το ποσό των €500/άτομο για το γεύμα τους εκεί. Όμως, τα βραβεία, η διεθνής αναγνώριση, η τεράστια λίστα αναμονής και τα γελοιωδώς υψηλά ποσά των μενού, είναι η μία πλευρά της ιστορίας. Η άλλη μιλάει για το πόσο κακό αφεντικό υπήρξε ο Rene Redzepi, φωνάζοντας, πολλές φορές ουρλιάζοντας στο προσωπικό του. Σε μία συνέντευξή του τον Αύγουστο το 2015 ο ίδιος αναφέρει: «Υπήρξα νταής για ένα μεγάλο μέρος της καριέρας μου. Έχω βάλει τις φωνές κι έχω σπρώξει ανθρώπους. Κατά περιόδους έχω υπάρξει απαίσιο αφεντικό». Κατά τα λεγόμενά του, στην ίδια συνέντευξη, η συμπεριφορά αυτή άλλαξε, ιδίως μετά από ένα περιστατικό κατά το οποίο ο Rene Redzepi μίλησε πολύ άσχημα σε μία μαγείρισσα. Όμως, ήταν πολλοί οι εργαζόμενοι του Noma που συνέχισαν να μιλούν για κακές συνθήκες εργασίας, για εξαντλητικά ωράρια και πενιχρούς μισθούς.

Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν όλα αυτά έπαιξαν κάποιο ρόλο στο κλείσιμο του εστιατορίου – το οποίο κλείσιμο, σημειωτέον, δεν είναι καν κοντινό, απλώς αχνοφαίνεται στον ορίζοντα καθώς σύμφωνα με την ανακοίνωση του Reza το Noma θα παραμείνει ανοιχτό για δύο χρόνια ακόμη, δηλαδή μέχρι τον χειμώνα του 2024. «Προκειμένου να συνεχίσουμε να είμαστε το Noma, πρέπει να αλλάξουμε», λέει η λεζάντα κάτω από το σχετικό post στο Instagram και στη συνέχεια παραπέμπει στην ανακοίνωση του site. Ποια θα είναι αυτή η αλλαγή; Σύμφωνα με την ανακοίνωση, το 2025 «το εστιατόριο θα μεταμορφωθεί σε ένα γιγαντιαίο εργαστήριο, μία πρωτοποριακή δοκιμαστική κουζίνα αφιερωμένη στο έργο της καινοτομίας των τροφίμων και στην ανάπτυξη νέων γεύσεων, που θα διαδώσει τους καρπούς των προσπαθειών μας ευρύτερα παρά ποτέ». 
Ό,τι κι αν σημαίνει αυτό.  
 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Απαγορευμένες βωμολοχίες απειλούν την παράδοση

Απο την Μαρίνα Στεφανάκη rockvitamins.blogspot.gr Στη σημερινή πραγματικότητα όπου η μουσική ακούγεται με τα μάτια, με ένα κοινό τέμπο υπολογιστή καθώς και με χυδαίους στίχους για όλα τα τραγουδάκια, αναρωτιέμαι, ενώ διανύουμε περίοδο μαζικής κρίσης, δεν θα «έπρεπε» να ανθίζουν οι τέχνες, κατ’ επέκταση και η μουσική, ως καταλύτες πνευματικής αφύπνισης; Αναμφίβολα, τα γεγονότα της ιστορίας αυτό αποδεικνύουν... Ένα από τα άπειρα παραδείγματα, αποτελεί ο Βιτσέντζος Κορνάρος, που γύρω στα μέσα του 17ου αι., όταν άρχισε δηλαδή η πολιορκία του Ηρακλείου από τους Οθωμανούς, άρχισε και η δράση του. Οι σημερινοί, όμως, Νεοέλληνες -έτσι για διαφορά- ενώ πυροβολούμαστε από ψυχρές δυτικές σφαίρες, χαμπάρι δεν παίρνουμε και το έχουμε ρίξει στη «τρέλα» όπως χαρακτηρίζει ένα Τσα-κάλι.

Η εξέλιξη της Κρητικής ενδυμασία στην πάροδο του χρόνου.

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ ποια είναι η σημασία του σαρικιού, για ποιο λόγο φορούν οι Κρητικοί μαύρο πουκάμισο, τι επιρροές δέχτηκε η παραδοσιακή Κρητική φορεσιά ώσπου να πάρει την μορφή που γνωρίζουμε σήμερα;  Νομοθεσίες ενδυμασίας, επιρροές από τους διάφορους λαούς που κατοίκησαν στην Κρήτη και βεντέτες έδωσαν την τελική πινελιά στο σχέδιο της Κρητικής ενδυμασίας που γνωρίζουμε. Οι επιρροές από τη Δύση.

Η ομορφότερη κοπέλα της Κρήτης για το 2011

Πλήθος κόσμου κατέκλισε την Τετάρτη 24 Αυγούστου το club Envy στο Ηράκλειο όπου πραγματοποιήθηκε ο μεγάλος Τελικός του 33ου Παγκρήτιου Διαγωνισμού Ομορφιάς. Τον τίτλο της MISS ΚΡΗΤΗ 2011 κατέκτησε η 19χρονη Εύα Ζεϊμπεκάκη από το Ηράκλειο, Ά Αναπληρωματική Miss Κρήτη 2011 αναδείχθηκε η Φαίη Αβδουλά και΄Β Αναπληρωματική Miss Κρήτη 2011 η Ευρυδίκη Μερκούρη. Η 17χρονη Μιχαέλα Φωτιάδη

Γάζα: Εθνοκάθαρση ή γενοκτονία;

Ο κορυφαίος ιστορικός του Ολοκαυτώματος κρούει τον κώδωνα του κινδύνου. Ο διαπρεπής Ισραηλινός ιστορικός Όμερ Μπάρτοβ καλεί τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη διεθνή εβραϊκή κοινότητα να «σηκώσουν το ανάστημά τους και να υψώσουν τη φωνή τους, πριν η ηγεσία του Ισραήλ βυθίσει το ίδιο και τους γείτονές του στην άβυσσο». Τι διακρίνει τον πόλεμο από τη γενοκτονία; Πότε η κρατική βία μετατρέπεται από φρικτή αλλά νομικά εγκεκριμένη επίδειξη στρατιωτικής βίας στο «απόλυτο έγκλημα», σύμφωνα τόσο με το διεθνές δίκαιο όσο και με τη κοινή αντίληψη; Το ερώτημα αυτό απασχολεί πολύ τον Όμερ Μπάρτοβ τους τελευταίους μήνες. Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Brown και κορυφαίος ιστορικός του Ολοκαυτώματος, ο Ισραηλινός ιστορικός έχει αφιερώσει την επιστημονική του σταδιοδρομία στη μελέτη πράξεων μαζικής δολοφονίας. Αυτό έχει καταστήσει την εμπειρογνωμοσύνη του περιζήτητη καθώς ο πόλεμος μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς συνεχίζει να κλιμακώνεται σε πρωτόγνωρα επίπεδα αιματοχυσίας και καταστροφής. Καθώς ο πόλεμος εξε

Το ντοκιμαντέρ «In the wine dark sea» για το κρητικό κρασί προβάλλει τον κρητικό αμπελώνα

Το ντοκιμαντέρ «In the wine dark sea» που έχει γυριστεί από την Χρύσα Τζωρτζάκη στην αγγλική γλώσσα και απευθύνεται στο διεθνές κοινό, προβάλει την Κρήτη ως οινοπαραγωγική περιοχή και αναδεικνύει τον κρητικό αμπελώνα σε χώρες που δεν έχει αποκτήσει ακόμα μεγάλη αναγνωρισιμότητα. Η σκηνοθέτης του φιλμ επισκέφθηκε τον Περιφερειάρχη Κρήτης Σταύρο Αρναουτάκη και τον ενημέρωσε για την θετική πορεία και την απήχηση που καταγράφει το ντοκιμαντέρ σε φεστιβάλ κινηματογράφου ανά τον κόσμο, παρουσιάζοντας το κρασί της Κρήτης από τη μινωική εποχή μέχρι τις μέρες μας. Το ντοκιμαντέρ αναπτύσσεται μέσα από την οπτική 11 οινοπαραγωγών του νησιού, οι οποίοι αναλύουν τις ποικιλίες του κρητικού κρασιού ενώ καταγράφονται και γευσιγνωστικές εμπειρίες και απόψεις, διεθνώς καταξιωμένων σομελιέ (sommelier). Το φιλμ βραβεύτηκε σε Φεστιβάλ της Νέας Υόρκης, του Τορόντο και ακολούθησε το Τόκιο. Επιλέχθηκε ως καλύτερο ντοκιμαντέρ από τα φεστιβάλ του Μιλάνου και της Νάπολι και τώρα είναι επίσημη επιλογή, όπως τονίζ