Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η κουλτούρα της οικειότητας


Γράφει η Ελεάννα Βλαστού

Πέρασα όλη την εβδομάδα αλληλογραφώντας με σχολεία του Λονδίνου. Επρόκειτο για γραφειοκρατική συνδιαλλαγή. Ολες οι απαντήσεις που έλαβα είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Το e-mail ξεκινούσε με το «Αγαπητή Ελεάννα». Παρήγγειλα ένα βιβλίο κι έλαβα ένα μήνυμα για την παραλαβή του: «Γεια σου Ελεάννα!, το βιβλίο σου έχει φτάσει και περιμένει…». Μου λείπει το «αγαπητή κυρία Βλαστού». Εξι χρόνια πριν είμαι βεβαία ότι υπήρχε, γιατί αλλιώς θα το είχα παρατηρήσει. Βλέπω μια αλλαγή στον τρόπο συνεννόησης, η κοινωνία γίνεται πιο ανεπίσημη, πιο κάζουαλ στον τρόπο που συνδιαλέγεται. Σαν μια τάση να μειώνεται η επιβεβλημένη φυσική απόσταση με μια λεκτική οικειότητα.

Οταν μπαίνω σε καταστήματα συχνά μου λένε «πώς είναι η μέρα σου;», οπότε μπαίνω συχνά στον πειρασμό να απαντήσω με μια ρεαλιστική περιγραφή, με μια ωριαία εξιστόρηση της πληκτικής μου ημέρας για να τους αποδείξω ότι υπάρχει πάντα ο κίνδυνος μια Ελληνίδα να εκλάβει κυριολεκτικά την ερώτηση. Οταν βγαίνω από καταστήματα, μου λένε «να έχεις μια όμορφη μέρα!» στο οποίο η κυρία, που συμπτωματικά βγαίναμε ταυτόχρονα, απάντησε: «Εχω άλλα πλάνα». Αλλες φορές λένε «take care», το οποίο ελαφρώς με εκνευρίζει και δείχνει περισσότερα για τον χαρακτήρα μου παρά για όποιον λέει στον συνάνθρωπο να προσέχει. Παρόλο που γνωρίζω ότι είναι απλώς ο τρόπος να χαιρετάς τον άλλον, σαν μια τυπική αποφώνηση που προϋποθέτει απλώς ένα χαμόγελο, απαντώ το γλοιώδες «κι εσύ το ίδιο!».

Μετά υπάρχει η γραπτή επικοινωνία, τακτική και συχνά η μοναδική τώρα που η εργασία εξ αποστάσεως είναι για πολλούς γεγονός. Ολη η ζωντάνια της διά ζώσης κουβέντας ή έστω της τηλεφωνικής πρέπει να αντικατασταθεί με μια φιλική πρόταση ή με μια παράγραφο, που για να μη μοιάζει στεγνή πρέπει να εμπλουτιστεί με σημεία στίξης. Και εδώ εμφανίζεται το αντιπαθητικό θαυμαστικό. Με δυσκολεύει η χρήση των θαυμαστικών, έχω μάθει να τα κρατάω για οτιδήποτε άξιο θαυμασμού, πόνο, εκπλήξεις και εντολές. Είναι ο μοναδικός τρόπος να δείξω τον ενθουσιασμό μου, μια υποχρεωτική μη λεκτική νύξη ζήλου. Και όταν απαντώ στην ατελείωτη γκρουπαρισμένη αλληλογραφία με άλλες μαμάδες παιδιών σχολικής ηλικίας γράφω: «Θα έρθουμε με μεγάλη χαρά στο πάρτι του Μπεν! Ευχαριστούμε!», αλλά εάν γράψω «δυστυχώς δεν θα μπορέσουμε να έρθουμε στο πάρτι του Μπεν, ευχαριστούμε πολύ για την πρόσκληση» δεν μου μοιάζει θερμό. Μήπως πρέπει να βάλω «φιλιά» παρόλο που δεν τη γνωρίζω ή κάποιο εικονίδιο; Και προσθέτω κάποιο –οποιοδήποτε– χαμογελαστό εικονίδιο για να φανώ προσιτή, ενώ θα έπρεπε να ξέρω καλύτερα πώς να χειρίζομαι τη γλώσσα.

Μια νεότερη φίλη, τεχνολογικά γηγενής, μου είπε να το ξεπεράσω, τα emojis ήρθαν για να μείνουν και δεν δείχνουν ότι κάποιος είναι αγράμματος, είναι απλώς ο εγκάρδιος τρόπος να χαιρετάς. Η ίδια φίλη με επέπληξε όταν της έστειλα μήνυμα που εμπεριείχε τελεία. Μου έγραψε «οι τελείες δείχνουν την ηλικία σου». Γιατί, όπως μου εξήγησε, δεν είναι το πρόβλημα οι ρυτίδες, αλλά οι τελείες. Το σημείο στίξης που δείχνει ότι ολοκληρώνεις μια σκέψη θεωρείται επιθετικό.

Είναι η παγκοσμιοποιημένη κουλτούρα της γλυκύτητας, της οικειότητας, της προσεκτικής αποφυγής οποιασδήποτε λέξης ή μη λεκτικού υπαινιγμού που μπορεί να θεωρηθεί απότομος ή ελαφρώς προσβλητικός. Ταυτόχρονα, όμως, οι απόψεις που εκφράζονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι έντονες, γραμμένες με έναν απολύτως κατηγορηματικό τόνο. Οξύμωρο. Υπάρχει ένα τεχνολογικό χάσμα γενεών. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία μού γράφουν με κεφαλαία και έχω την αίσθηση ότι μου φωνάζουν ενώ μου εύχονται ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΣΟΥ και από κάτω υπογράφουν ΜΑΜΑ σαν να πρόκειται για κοστοβόρο τηλεγράφημα.

Νομίζω ότι ο χρόνος θα βρει τον τρόπο ώστε όλες οι τεχνολογικές γενιές να συνυπάρξουν επικοινωνώντας. Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με τη διαχυτικότητα όταν αυτή μεταφράζεται σε αμεσότητα που θα οδηγήσει κάπου. Εάν έχει ένα στραβό η διαχυτικότητα είναι η ευκολία της. Δεν είναι απαραίτητα συνώνυμη με την αβρότητα. Η ευγένεια έχει να κάνει με το τι λέμε και με τον τρόπο που το εκφράζουμε. Παρακάμπτοντας όλα τα ενδιάμεσα στάδια και φτάνοντας από τον πληθυντικό –της δικής μας γλώσσας– στον ενικό, παραμένεις τυπικός, ενώ αποφεύγεις τη δουλειά της βαθμιαίας γνωριμίας, τον κόπο, αλλά και την ευφορία του να καλύψεις όλα τα στάδια κατευθυνόμενος στην ανεπισημότητα. Εχει και αυτό τη χάρη του, γιατί πράγματι οι ανθρώπινες σχέσεις υποφέρουν με τις πολλές επισημότητες. Κι αν μου λείπει το «αγαπητή κυρία Βλαστού», μπορώ να το δω γραμμένο αν ζητήσω δάνειο. Η τράπεζα θα μου αρνηθεί με λεπτότητα και θα κλείσει η αλληλογραφία ευπρεπώς με φιλικούς χαιρετισμούς.


πηγή: kathimerini.gr

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ψυχολογία εργασίας: Σχέσεις προϊσταμένου και υφισταμένων

Οι σχέσεις μεταξύ προϊσταμένου και υφισταμένων έχουν καθοριστικό ρόλο στην παραγωγικότητα και στα κίνητρα στο χώρο εργασίας. Η εκτίμηση που νιώθουν ότι έχουν οι υφιστάμενοι από τον προϊστάμενο τους, είναι από τους ισχυρότερους παράγοντες που τους επιτρέπουν να αφοσιώνονται στο έργο τους. Έρευνες έχουν δείξει ότι το αίσθημα εκτίμησης βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο όπως άλλοι σημαντικοί παράγοντες σε σχέση με την εργασία τους που είναι το ύψος του μισθού, οι ευκαιρίες για εκπαίδευση και ανέλιξη. Ο προϊστάμενος είναι ο ισχυρότερος παράγοντας που μπορεί να επηρεάζει τα κίνητρα και το ομαδικό πνεύμα εργασίας των υφισταμένων του. Με τον τρόπο συμπεριφοράς του, τον προφορικό του λόγο, τη γλώσσα του σώματος και τις εκφράσεις του προσώπου του, μεταδίδει σημαντικότατα μηνύματα για τη γνώμη και τις σκέψεις του σχετικά με την αξία των ανθρώπων που εργάζονται μαζί του.

Η ομορφότερη κοπέλα της Κρήτης για το 2011

Πλήθος κόσμου κατέκλισε την Τετάρτη 24 Αυγούστου το club Envy στο Ηράκλειο όπου πραγματοποιήθηκε ο μεγάλος Τελικός του 33ου Παγκρήτιου Διαγωνισμού Ομορφιάς. Τον τίτλο της MISS ΚΡΗΤΗ 2011 κατέκτησε η 19χρονη Εύα Ζεϊμπεκάκη από το Ηράκλειο, Ά Αναπληρωματική Miss Κρήτη 2011 αναδείχθηκε η Φαίη Αβδουλά και΄Β Αναπληρωματική Miss Κρήτη 2011 η Ευρυδίκη Μερκούρη. Η 17χρονη Μιχαέλα Φωτιάδη

Ο Κώδικας Ηθικής και Δεοντολογίας των Δημοσίων Σχέσεων Παγκοσμίως .

1965 Κώδικας των Αθηνών . Ο Κώδικας Ηθικής και Δεοντολογίας των Δημοσίων Σχέσεων Παγκοσμίως . Ο ΚΩΔΙΚΑΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ . Η ΛΑΜΠΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ . To 1960 ιδρύθηκε η ΕΕΔΣ – Ελληνική Εταιρεία Δημοσίων Σχέσεων , το επιστημονικό σωματείο των Δημοσίων Σχέσεων στην Ελλάδα . Ο “πατριάρχης” (πρωτεργάτης) των Δημοσίων Σχέσεων στην Ελλάδα , ο Μάνος Παυλίδης διετέλεσε πρόεδρος της IPRA (International Public Relations Association ) , από το 1973 έως το 1976 , ενώ το 1964 είχε εκλεγεί στη θέση του Γραμματέα . Το 1965 στην Αθήνα πραγματοποιήθηκε το παγκόσμιο συνέδριο της IPRA ( International Public Relations Association ) και εδώ υπογράφηκε ο περίφημος Κώδικας των Αθηνών , ο Διεθνής Κώδικας Δεοντολογίας των Δημοσίων Σχέσεων που εφαρμόζεται αδιάλειπτα από τότε από όλα τα επιστημονικά σωματεία των Δημοσίων Σχέσεων Παγκοσμίως . Δηλαδή όλοι οι επαγγελματίες των Δημοσίων Σχέσεων Παγκοσμίως εφαρμόζουν και ασπάζονται τον Κώδικα Ηθικής και Δεοντολογίας ,...

Κρητικό Σαρίκι το παραδοσιακό κεντητό μαντήλι για το κεφάλι. Η Ιστορία, οι συμβολισμοί & η Περίτεχνη πλέξη της κυρίας Πόπης

Με αφορμή την διάδοση της κρητικής παραδοσιακής τέχνης της πλέξης των σαρικιών επικοινωνήσαμε με την κυρία Πόπη, την υφάντρα μας. Τα χειροποίητα Κρητικά σαρίκια – μαντήλια στο katsounes.gr φτιάχνονται από τα χέρια της κυρίας Πόπης. Όπως μας είπε η ίδια και όπως θα έχετε αντιληφθεί η πλέξη των σαρικιών αποτελεί μια σπουδαία και περίτεχνη διαδικασία που διαφέρει από περιοχή σε περιοχή και είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη τιμή και την υπερηφάνεια των Κρητικών. Η τέχνη αυτή συναντάτε σήμερα κυρίως σε ορεινά χωριά της Κρήτης και κυρίως   χρησιμοποιείται από μεγαλύτερες γενιές. Όπως μας είπε η ονομασία του “Σαρίκι” έχει Τούρκικη καταγωγή και υποδηλώνει την Οθωμανική επιρροή στο νησί της Κρήτης τα παλαιότερα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Κάπου εδώ είναι η στιγμή που πρέπει να μιλήσουμε για το Συμβολισμό που έχουν τα Σαρίκια και τα μαντήλια των κρητικών στα κρόσσια, αλλά και γενικότερα τους συμβολισμούς   Ποιοι είναι όμως οι συμβολισμοί του;;   Τα κρόσσια στα μαντήλια των κρητ...

Δημόσια Ιστορία και Έντυπος Τύπος

  Γράφει η Βογιατζάκη Δέσποινα Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ Με τον όρο Δημόσια Ιστορία , αναφέρετε η καταγραφή και η διατήρηση των ιστορικών πληροφοριών έπειτα από προσωπικές εμπειρίες των ανθρώπων. Επίσης αναφέρεται στην αφήγηση για θέματα εθνικά, δημοσίων Προσώπων και για ορισμένες περιόδους των χωρών του κόσμου. Η Δημόσια Ιστορία αναφέρεται στην ¨Ιστορική Συντήρηση¨, ¨Επιστημονικά Αρχεία¨, ¨Προφορική Ιστορία¨, και σε άλλους τομείς. Το Πανεπιστήμιο της Βαλτιμόρης διδάσκει τη Δημόσια Ιστορία ως  ‘ η παρουσίαση της ιστορικής γνώσης σε ένα ευρύ κοινό-ακροατήριο. Η Δημόσια Ιστορία εμφανίζεται με πολλές μορφές, παραδείγματος  χάρη, τηλεοπτικά ντοκιμαντέρ, ιστορικά έργα και τέλος, συλλογή & καταγραφή έργου’. Το Πανεπιστήμιο του Wisconsin αλλά και ο Robert Kelley   - Ιστορικός αναφέρουν ότι, ‘ η Δημόσια Ιστορία πιο συχνά αναφέρεται στην απασχόληση των ιστορικών προς την Ιστορία. Συνδέοντάς την με την εργασία έξω από τον ακαδημαϊκό χώρο’. Η ...