«Σε ποιον ανήκει η Ιστορία; Τα λάφυρα του Έλγιν και η επιστροφή των κλεμμένων θησαυρών»

Η επίσημη παρουσίαση του βιβλίου του γνωστού δικηγόρου για τα ανθρώπινα δικαιώματα και διεθνούς νομικού, Geoffrey Robertson QC, με τον τίτλο «Σε ποιον ανήκει η Ιστορία; Τα λάφυρα του Έλγιν και η υπόθεση για την επιστροφή των κλεμμένων θησαυρών» θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 5 Ιουνίου στο Governors Centre, Moore Park του Σίδνεϊ.

Χορηγός της εκδήλωσης που διοργανώνεται από τον Σύλλογο Αθηναίων Νέας Νότιας Ουαλίας και Αυστραλίας και της Αυστραλιανής Διεθνούς Επιτροπής για την Επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα είναι η ΑΧΕΠΑ Νέας Νότιας Ουαλίας.

«Είναι πολύ ευχάριστο το γεγονός ότι ο Geoffrey Robertson θα κυκλοφορήσει το βιβλίο αυτό καθώς αποτελεί ένα ισχυρό και αδιάσειστο επιχείρημα για την επιστροφή λεηλατημένων πολιτιστικών αντικειμένων όπως τα Μάρμαρα του Παρθενώνα», δήλωσε ο Πρόεδρος της Αυστραλιανής Διεθνούς Επιτροπής για την Επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα, David Hill.

Ο Geoffrey Robertson υπήρξε ο επικεφαλής της νομικής ομάδας στην οποία συμμετείχαν επίσης η δικηγόρος Amal Clooney και ο αείμνηστος καθηγητής Norman Palmer, που είχε κληθεί το 2014 από την κυβέρνηση Σαμαρά να γνωμοδοτήσει επί της νομικής διεκδίκησης των Γλυπτών, χωρίς τελικά η γνωμοδότηση να υιοθετηθεί από την κυβέρνηση Τσίπρα που τη διαδέχτηκε.

Στο νέο βιβλίο του, ο διακεκριμένος νομικός, κατηγορεί ανοιχτά τη διοίκηση του Βρετανικού Μουσείου, κάνοντας λόγο για «κλεμμένη πολιτιστική κληρονομιά» και «ξεναγήσεις στο μουσείο που είναι γεμάτο αντικείμενα που έχουν αφαιρεθεί με τη βία από άλλους λαούς».

«Θα ήταν ένδειξη μεγαλοσύνης αν το μουσείο “ξέπλενε τα χέρια του από το αίμα” και επέστρεφε τη λεία του Έλγιν» γράφει στο βιβλίο του χαρακτηριστικά ενώ σε άλλο σημείο τονίζει πως «το να συζητάμε για δανεισμό κλεμμένης κληρονομιάς –ακόμα και μακροπρόθεσμα– είναι προσβολή μετα-αποικιοκρατικού τύπου».

Ο Robertson είναι ιδιαίτερα επικριτικός ως προς τη γενικότερη στάση αλλά και τη ρητορική του Βρετανικού Μουσείου το οποίο κατηγορεί ότι «εκστομίζει μια σειρά από προσεκτικά κατασκευασμένα ψέματα και μισές αλήθειες για το πώς τα μάρμαρα του Παρθενώνα “σώθηκαν” από τον Λόρδο Έλγιν και έφτασαν στην κατοχή του ιδρύματος νομίμως».

Αναγνωρίζει βέβαια πως η επιστροφή των Γλυπτών πράγματι θα ενθαρρύνει και άλλες χώρες να διεκδικήσουν δικά τους αντικείμενα από μουσεία όλου του κόσμου, ωστόσο θεωρεί, πως η περίπτωση των Γλυπτών είναι τόσο ιδιαίτερη και μοναδική που στην πραγματικότητα δεν θα δημιουργήσει νομικό προηγούμενο.

Στο βιβλίο του επιμένει στην επιστροφή των πολιτιστικών αγαθών με βάση τις αρχές του δικαίου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Νιώθει σίγουρος πως ένα διεθνές δικαστήριο και συγκεκριμένα αυτό της Χάγης, άπαξ και δει όλα τα στοιχεία που έχουν συγκεντρωθεί, δεν μπορεί παρά να πάρει τη σωστή απόφαση: «Δεν μπορούμε να διορθώσουμε τα λάθη του παρελθόντος. Αλλά ούτε μπορούμε, απροκάλυπτα, να συνεχίσουμε να επωφελούμαστε από αυτά», καταλήγει.

πηγή: neoskosmos.com