Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

«Η κοινή γνώμη δεν υπάρχει»


Γράφει ο Κώστας Τζαβάρας

Κατά τις αρχές της δεκαετίας του 1970, στην πολιτική ζωή της Γαλλίας είχε αρχίσει να καθιερώνεται και να διαδίδεται μέσα από τον Τύπο η πρακτική των δημοσκοπήσεων της κοινής γνώμης ως έγκυρο μέσο διερεύνησης της λαϊκής βούλησης.

Παράλληλα συνεχώς αύξανε και η σπουδαιότητα του ρόλου των δημοσκόπων, των πολιτικών αναλυτών και των συμβούλων επικοινωνίας που ως ειδικοί ερμήνευαν τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων αυτών.

Τότε δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Les Temps Modernes (no 318- Ιανουάριος 1973 σελ. 1292) ένα άρθρο-σταθμός του Pierre Bourdieu με τον προκλητικό τίτλο “Η κοινή γνώμη δεν υπάρχει” (L’opinion publique n’ existe pas). Το άρθρο αυτό προκάλεσε ατελείωτες συζητήσεις και έμελλε τελικά να αποτελέσει την πρώτη τεκμηριωμένη αμφισβήτηση της αντικειμενικότητας της ουδετερότητας και της εγκυρότητας των δημοσκοπήσεων γνώμης.

Για τον P.Bourdieu λοιπόν οι μετρήσεις της γνώμης δεν αποτελούν επιστημονικό άθλημα αλλά είναι ένα εργαλείο ιδεολογικής πάλης που συμβάλλει στην επιβολή ως αυτονόητων όχι μόνον των όρων του πολιτικού παιχνιδιού αλλά και των θεμάτων και των ζητημάτων που πρέπει κατά την κρίση «των ειδικών» να αποτελούν το αντικείμενο της δημόσιας συζήτησης, απέναντι στα οποία οι πολίτες οφείλουν να τοποθετούνται. Πρόκειται για μια νέα «ορθολογική δημαγωγία» που κατευθύνει και χειραγωγεί την πολιτική συζήτηση στα αντικείμενα του ενδιαφέροντος εκείνων που τους συμφέρει είτε η μεροληπτική είτε η μονομερής προβολή της κοινωνικής πραγματικότητας.

Προς την ίδια κριτική κατεύθυνση συνέχισαν και άλλοι ερευνητές με κορυφαίο τον Patrick Champagne (βλ. η κατασκευή της κοινής γνώμης- το νέο πολιτικό παιχνίδι, εκδ. Πατάκη). Κατά την άποψη του τελευταίου, οι «ειδικοί» των σφυγμομετρήσεων συμμετέχουν στο πολιτικό παιχνίδι ως έγκυροι αναλυτές της κοινωνικής πραγματικότητας και ως εκπρόσωποι της «κοινής γνώμης» απέναντι στην οποία δήθεν κατέχουν μια επιστημονική, αντικειμενική και ουδέτερη θέση.

Το βέβαιο είναι ότι επιτυγχάνουν με τα μέσα που χρησιμοποιούν (πληροφορική, μετρήσεις, Μ.Μ.Ε.) να προσδίδουν αυτόνομη πολιτική ύπαρξη σε ένα μεταφυσικό πλάσμα που οι ίδιοι παράγουν, εκφράζουν, εμπορεύονται και διαχέουν μέσα στην κοινωνία των πολιτών το οποίο ονομάζουν «κοινή γνώμη».

Αλλά κατά αυτόν τον τρόπο το πολιτικό παιχνίδι μετεξελίσσεται και τελικά εκπίπτει σε μια οργανωμένη και κατευθυνόμενη δραστηριότητα «ειδικών» οι οποίοι παρόλο που ισχυρίζονται ότι με τις δημοσκοπήσεις «βάζουν το λαό να μιλήσει» εντούτοις στην πραγματικότητα ενεργούν όπως ο εγγαστρίμυθος που δανείζει τη φωνή του στις μαριονέττες του, (βλ. P.Champagne, ό.π.)

Με άλλα λόγια στις δημοσκοπήσεις όλοι εμφανίζονται να έχουν μια γνώμη για τα πάντα. Να απαντούν σε ερωτήματα που ποτέ δεν απασχόλησαν τους ίδιους. Όλες οι απαντήσεις είναι ισάξιες και έχουν την ίδια κοινωνική δύναμη, ανεξάρτητα από το μορφωτικό επίπεδο του κάθε ερωτώμενου. Σε αυτά ας προστεθεί και το γεγονός ότι οι ερωτήσεις σε πολλές περιπτώσεις διατυπώνονται κατά τέτοιο τρόπο ώστε να προκαλούν «αβιάστως» τις επιθυμητές απαντήσεις.

Ήδη τα τελευταία χρόνια βιώνουμε και στη χώρα μας το φαινόμενο της επικυριαρχίας των «ειδικών» αυτής της κατηγορίας στην πολιτική ζωή.

Οι εκπρόσωποι της «κοινής γνώμης» καθημερινά μάχονται τους πολιτικούς που είναι οι αντιπρόσωποι του λαού. Οι πρώτοι προβάλλουν την «επιστημονική» νομιμοποίηση της παρέμβασής τους στα κοινά, οι δε πολιτικοί υπερασπίζονται (όσοι θέλουν και το μπορούν) τη δημοκρατική τους νομιμοποίηση.

Σε αυτήν την συμβολική πάλη η κάθε πλευρά προσπαθεί να επιβάλλει εις βάρος της άλλης το μονοπώλιο του δημόσιου λόγου και της θεώρησης που έχει για τον κοινωνικό κόσμο.

Όμως μέσα από αυτήν τη ασύμμετρη σύγκρουση ευτελίζεται το δημοκρατικό πολίτευμα και κακοποιείται ο κοινοβουλευτισμός. Οι πολιτικοί λοιδορούνται, ενώ οι ειδικοί ευλογούνται και υπερυψούνται. Η δημοκρατία σήμερα, παρόλα αυτά, δεν κινδυνεύει τόσο από τον ολοκληρωτισμό όσο από την ύπουλη και ιδιοτελή, σε πολλές περιπτώσεις, δημοκοπία κάποιων «ειδημόνων», οι οποίοι μιλούν δήθεν εξ’ ονόματος του λαού (που τον ταυτίζουν αυθαίρετα με την «κοινή γνώμη») χωρίς όμως να είναι εντολοδόχοι του, δηλαδή χωρίς να έχουν τιμηθεί με την εκλογή του.






Πηγή: https://www.k-tzavaras.gr/

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα «4 Π» του επιτυχημένου πολιτικού!

Όσοι από εμάς διδαχτήκαμε το Μάρκετινγκ, είχαμε την ευκαιρία να βρούμε στον δρόμο μας τα «4 Π» (4 P's of Marketing), τα οποία αποτελούν το συστατικό επιτυχίας ενός προϊόντος ή μιας υπηρεσίας, μέσα από τον σχεδιασμό της σωστής στρατηγικής, η οποία στηρίζεται: 1) Στα χαρακτηριστικά του προϊόντος ή της υπηρεσίας (Product). 2) Στην τιμή (Price) του προϊόντος / υπηρεσίας. 3) Στη σωστή τοποθέτησή του στην αγορά (Place). 4) Στη σωστή προώθησή του (Promotion). Αναλύοντας τα πιο πάνω χαρακτηριστικά, ένας πολιτικός μπορεί εύκολα να διακρίνει τη

Η ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗΣ ΚΑΤΣΟΥΝΑΣ

Το σήμα κατατεθέν της Κρητικές παράδοσης και συγκεκριμένα οι "χειροποίητες κατσούνες, κρητικά μπαστούνια" είχαν την τιμητική τους στην τελευταία εκπομπή του ALPHA «Σαββατοκύριακο με τον Μάνεση». Την Κυριακή το μεσημέρι εμφανίστηκε στην εκπομπή μέσω σύνδεσης Skype ο Κρητικός "Digital Media Strategist" Μάρκος Σμυρνάκης. Επίκεντρο της συζήτησης ήταν ο τρόπος της διαδικτυακής προώθησης της Κρητικής παράδοσης, αλλά και πως όλο αυτό βοηθάει στην συντήρηση της. Όπως ισχυρίζεται, σύγχρονες τεχνικές μάρκετινγκ είναι ικανές να δώσουν ξανά ζωή και να συστήσουν σε νέο κόσμο τις Κρητικές κατσούνες. Αυτό είναι και το όραμα. Η ένταξη ενός παγιωμένου προϊόντος και πάλι στην καθημερινότητα του ανθρώπου, πριν την εξαφάνιση του. Ένταξη... από όλες τις πλευρές, ξεκινώντας από το κίνητρο για την παραγωγή, αλλά και το ενδιαφέρον από νέους ανθρώπους όχι μόνο να μάθουν να τις χρησιμοποιούν , αλλά και να παράγουν το συγκεκριμένο προϊόν Αξίζει να σημειωθεί ότι οι τεχνίτες πλέ...

Η L’Oréal «σπάει» την γυάλινη οροφή για τις γυναίκες επιστήμονες!

  Τα Ελληνικά Βραβεία L’ORÉAL–UNESCO εντάσσονται στο Διεθνές Πρόγραμμα L’ORÉAL-UNESCO Για τις Γυναίκες στην Επιστήμη, το όποιο αναγνωρίζει και υποστηρίζει διεθνώς γυναίκες επιστήμονες, με στόχο να τους δοθεί μεγαλύτερη αναγνώριση, να αναδειχθεί το ταλέντο τους και να εμπνεύσει περισσότερες γυναίκες να ασχοληθούν με την επιστήμη. Με πίστη στην πεποίθηση ότι ο κόσμος χρειάζεται την επιστήμη και η επιστήμη χρειάζεται τις γυναίκες, το Ίδρυμα L’Oréal σε συνεργασία με την Ελληνική Εθνική Επιτροπή για την UNESCO, προκηρύσσουν για 12η φορά στην Ελλάδα, την έναρξη των φετινών βραβείων, με τρία σημαντικά βραβεία αξίας 10.000€ έκαστο, που θα δοθούν σε γυναίκες επιστήμονες, οι οποίες απασχολούνται στους τομείς των Βιοεπιστημών, των Φυσικών Επιστημών, των Μαθηματικών και της Επιστήμης των Υπολογιστών. Τέλος, ως περαιτέρω επιβεβαίωση της παραπάνω δέσμευσης και του θετικού αντίκτυπου των Βραβείων στους δικαιούχους του, ανακοινώνεται ότι από το 2022 και έπειτα, τα βραβεία θα πραγματοποιούνται κάθ...

Freelancer: Τι σημαίνει επί της ουσίας η νέα πραγματικότητα εργασίας;

Γράφει η Αρετή Διαμαντή Freelancer: Από την e-food και άλλες εταιρείες που υιοθετούν ένα τέτοιο μοντέλο εργασίας προκύπτει το νέο ερώτημα. Συμφέρει άραγε να είναι κάποιος freelancer και κάτω από ποιες προϋποθέσεις; Σάλος δημιουργήθηκε με την πρόσφατη “ατυχή” διατύπωση της e-food σε μερίδα εργαζομένων της σε σχέση με το ενδεχόμενο να γίνουν freelancers αντί για μισθωτοί. Οι περισσότεροι διαμαρτυρήθηκαν έντονα, ενώ η εταιρεία έσπευσε να διαψεύσει και να μιλήσει για κακή επικοινωνία. Ωστόσο, υπάρχει μια μεγάλη μερίδα ατόμων που δεν γνωρίζουν καν τι σημαίνει το freelancing. Σε αυτή την περίπτωση, τι αλλάζει στον εργασιακό τομέα; Πρόκειται για μια αναβάθμιση της εργασιακής πραγματικότητας ή μήπως για μια επιδείνωση της ήδη ζοφερής πραγματικότητας; Η τεχνολογία συχνά έρχεται να γεφυρώσει το χάσμα που δημιουργείται ανάμεσα στις διαφορετικές γενιές. Εδώ μήπως συμβαίνει κάτι τέτοιο; Freelancer: Τι συνεπάγεται για την καθημερινότητα ενός εργαζομένου; Αρχικά, πρόκειται για έναν αρκετά ευρύ όρο. Κ...

Ποια είναι τα βασικά προβλήματα στην ψυχολογία των εργαζομένων στον τουρισμό και πως μπορούν να βελτιωθούν;

Η Καλοκαιρινή τουριστική σεζόν έχει ήδη ξεκινήσει με πολλά προβλήματα να έρχονται στο φως της δημοσιότητας, αλλά με τα περισσότερα να παραμένουν και να εξελίσσονται εσωτερικά στους κλάδους των Τουριστικών Επαγγελμάτων. Τα τελευταία περιστατικά που συνέβησαν σχετικά με το έγκαυμα του νεαρού στην Κρήτη, αλλά και τον νεαρό σερβιτόρο να σερβίρει εντός θαλάσσης σε beach bar στην Ρόδο, κάνουν πλέον ξεκάθαρο ότι δεν ακολουθείται, αλλά ούτε φαίνεται να υπάρχει σαφής οδηγία για τον ασφαλή τρόπο εργασίας κάθε εργαζομένου. Τελικά η εργασία στον Τουρισμό είναι επιλογή ή λύση ανάγκης για τους εργαζομένους του χώρου;  • Πόσο εύκολό είναι από μία αδρανής περίοδο του χειμώνα να προσαρμοστείς σε μία έντονη καθημερινότητα; • Πόσες είναι και πόσες θα έπρεπε να είναι οι ώρες εργασίας;  • Υπάρχει προσωπικός χρόνος;  • Τηρείται η σωστή διατροφή; Βρισκόμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού και σε μια χώρα όπου αποτελείται από 6.000 νησιά, νησίδες και βραχονησίδες. Η ενασχόληση λοιπόν με τον...