Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΠΩΣ Η ΦΟΙΤΗΤΟΥΠΟΛΗ ΜΑΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΝΑΠΟΣΠΑΣΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ

Γράφει η Λάμπρινη Παναγοπούλου

Προσπαθώ να καταλάβω πώς γίνεται να αγαπώ τη φοιτητουπόλη μου τόσο πολύ. Να έχω φύγει από εκεί τόσα χρόνια και να νιώθω πως δεν έχω φύγει ούτε μια μέρα. Τι και αν η πόλη αλλάζει, εξελίσσεται, τι και αν τα στέκια αλλάζουν και συχνά χάνονται. Αντιλαμβάνομαι, με μεγάλη μου έκπληξη, ότι αντιμετωπίζω αυτές τις αλλαγές με την ίδια αισιοδοξία και χαρά σαν να έμενα ακόμα εκεί.. και ας πηγαίνω μια στο τόσο, και ας λιγοστεύουν όλο και περισσότερο τα γνωστά πρόσωπα που συναντώ. Ακόμα είμαι και θα είμαι πάντα μέρος αυτής της πόλης! Άσχετα με το πόσο συχνά την επισκέπτομαι!

Αρχικά πίστευα πως αυτή η πόλη είναι κάτι σαν το χωριό μου. Αυτός ο μικρός τόπος που σαν παιδιά περνούσαμε εκεί το πολύ ένα μήνα το χρόνο και αυτόν διακεκομμένο ανάλογα με τις διακοπές του σχολείου. Και όμως ήταν οι πιο αξιομνημόνευτες στιγμές όλου του έτους. Και αυτό γιατί υπήρχε διάχυτο το συναίσθημα της απελευθέρωσης, αφού ήμασταν απαλλαγμένοι από τις συνήθεις υποχρεώσεις και μας δινόταν η ευκαιρία του reboot! Ναι ναι, όπως και στις ηλεκτρονικές συσκευές! Κάναμε επανεκκίνηση ή επαναφορά εργοστασιακών ρυθμίσεων και βρίσκαμε χωρίς να το καταλάβουμε τις ισορροπίες μας! Πόσες φορές δεν είχαμε ακούσει, με την επιστροφή από το χωριό ή με την έναρξη του νέου σχολικού έτους,την φράση «πω πω πώς μεγάλωσες!» από συγγενείς και γείτονες. Και αναρωτιόμασταν ποια διαφορά βλέπουν. Πόσο δίκιο είχαν όμως? Ακριβώς τότε ήταν που μεγαλώναμε από εμπειρίες και φιλοδοξίες και τα παιδικά μας κορμιά για να τα χωρέσουν όλα αυτά, ψήλωναν!

Έρχεται λοιπόν η ώρα της μετακόμισης στη νέα πόλη. Στην αρχή δε θες να φύγεις από το σπίτι σου, την οικογένειά σου, τους φίλους σου. Ακόμα και αν δε σε τρομάζει η ιδέα ενός νέου περιβάλλοντος, είναι στην ανθρώπινη φύση να αποζητά το οικείο. Τα μαθήματα ξεκινούν, το ίδιο και τα φοιτητικά πάρτι(!) και σχεδόν αυτόματα δημιουργείς τη νέα σου οικογένεια. Μαζί της θα περάσεις τις ζόρια, τις χαρές, τις «πρώτες φορές» της ενήλικης ζωής σου. Μεγάλο κεφάλαιο οι «πρώτες φορές». Πρώτο μάθημα, πρώτη εξεταστική, πρώτο πάρτι, πρώτο ξενύχτι, πρώτο μεθύσι, πρώτος έρωτας. Σαν τα πρώτα βήματα και τα πρώτα λόγια που λέμε σαν μωρά στο περιβάλλον του σπιτιού μας, μόνο που ήμασταν πολύ μικροί για να τα θυμηθούμε και έτσι το δέσιμο μας με αυτό το περιβάλλον είναι μικρότερο. Όμως τώρα ως μωρά-ενήλικες τα θυμόμαστε όλα και το δέσιμο αυξάνεται όσο πληθαίνουν οι αναμνήσεις. Μόνο που τώρα σπίτι μας είναι ολόκληρη η πόλη, αφού κατακλύζεται από αυτά τα πρώτα μας βήματα. Η σχολή μας, το σπίτι μας- η πρώτη πραγματικά δική μας εστία, η πρώτη μας δουλειά. Και όλα αυτά λαμβάνουν χώρα με την άγνοια κινδύνου να μας δίνει την ώθηση για το επόμενο βήμα!

Στη διάρκεια των φοιτητικών μας χρόνων έχουμε δύο σπίτια, αυτό που μένουμε εμείς και αυτό που μένουν οι γονείς μας. Πηγαινοερχόμαστε λοιπόν, στα δυο σπίτια, στις δυο πόλεις και φορά τη φορά η πυξίδα της ζωής μας δείχνει προς την αντίθετη κατεύθυνση από τη γενέτειρα μας πόλη. Η οικογένειά μας είναι τώρα που λέει τη γνωστή από τα παιδικά μας χρόνια «πω πω πώς μεγάλωσες» και εσύ για ακόμα μια φορά ψάχνεις την αλλαγή!

Η αλλαγή, λοιπόν, είναι στον τρόπο που κοιτάμε! Σε αυτήν την νέα πόλη που ήρθαμε με τα πρώτα όνειρα στριμωγμένα σε μια βαλίτσα και με το νεαρό της ηλικίας μας να μας αιτιολογεί και να μας συγχωρεί πολλά, σχεδόν με την ίδια ευκολία που δημιουργήσαμε τη νέα μας οικογένεια (αργότερα θα αποδειχτεί πραγματικός θησαυρός) δημιουργούμε νέα όνειρα. Όνειρα τα οποία είναι, είτε φυσική εξέλιξη των παλαιών, είτε εντελώς καινούρια. Τα κυνηγάμε όμως με το ίδιο πάθος αποκτώντας ακόμα περισσότερες εμπειρίες. Μόνο που για ακόμα μία φορά οι εμπειρίες δεν χωρούν στο σώμα μας. Και μια που ευτυχώς η μητέρα- φύση το προέβλεψε και μας προστάτευσε από το να γίνουμε μικροί γίγαντες, οι νέες μας εμπειρίες κλείνονται στα μάτια μας, αλλάζοντας το βλέμμα μας και τη ματιά μας! Ποτέ όμως δεν αλλάζει το βλέμμα με το οποίο κοιτάμε την πόλη μας, το νέο μας σπίτι. Γιατί εδώ είναι που βάλαμε τα φίλτρα μέσα από τα οποία θέλουμε να συνεχίσουμε να βλέπουμε τον κόσμο!



Κάπως έτσι, αυτό που ξεκίνησε ως άγνωστο μετατράπηκε γρήγορα σε οικείο. Όπως και στις διακοπές που κάναμε στο χωριό, έχοντας με το μέρος μας το χρόνο και το δικαίωμα της επανεκκίνησης, επαναπροσδιοριστήκαμε, βιώσαμε νέες εμπειρίες και είχαμε την τύχη να μεγαλώσουμε βήμα- βήμα στο νέο πια σπιτικό μας. Έτσι η νέα μας πόλη αποτελεί τoν τόπο που εξελισσόμαστε αλλά ταυτόχρονα και τον τόπο όπου βρίσκουμε τη εσωτερική μας γαλήνη. Γεγονός που μας ολοκληρώνει, αφού σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα καλύφθηκαν δύο πρωταρχικές ανθρώπινες ανάγκες. Η ανάγκη για εξέλιξη και η ανάγκη της εσωτερικής γαλήνης και ισορροπίας.



Έτσι η πόλη στην οποία σπουδάσαμε είναι μια πόλη με διττή ιδιότητα και επίδραση στο χαρακτήρα μας, έχει εντυπωθεί στην ψυχοσύνθεση μας και την κουβαλάμε πάντα μαζί μας!!


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ψυχολογία εργασίας: Σχέσεις προϊσταμένου και υφισταμένων

Οι σχέσεις μεταξύ προϊσταμένου και υφισταμένων έχουν καθοριστικό ρόλο στην παραγωγικότητα και στα κίνητρα στο χώρο εργασίας. Η εκτίμηση που νιώθουν ότι έχουν οι υφιστάμενοι από τον προϊστάμενο τους, είναι από τους ισχυρότερους παράγοντες που τους επιτρέπουν να αφοσιώνονται στο έργο τους. Έρευνες έχουν δείξει ότι το αίσθημα εκτίμησης βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο όπως άλλοι σημαντικοί παράγοντες σε σχέση με την εργασία τους που είναι το ύψος του μισθού, οι ευκαιρίες για εκπαίδευση και ανέλιξη. Ο προϊστάμενος είναι ο ισχυρότερος παράγοντας που μπορεί να επηρεάζει τα κίνητρα και το ομαδικό πνεύμα εργασίας των υφισταμένων του. Με τον τρόπο συμπεριφοράς του, τον προφορικό του λόγο, τη γλώσσα του σώματος και τις εκφράσεις του προσώπου του, μεταδίδει σημαντικότατα μηνύματα για τη γνώμη και τις σκέψεις του σχετικά με την αξία των ανθρώπων που εργάζονται μαζί του.

Η ομορφότερη κοπέλα της Κρήτης για το 2011

Πλήθος κόσμου κατέκλισε την Τετάρτη 24 Αυγούστου το club Envy στο Ηράκλειο όπου πραγματοποιήθηκε ο μεγάλος Τελικός του 33ου Παγκρήτιου Διαγωνισμού Ομορφιάς. Τον τίτλο της MISS ΚΡΗΤΗ 2011 κατέκτησε η 19χρονη Εύα Ζεϊμπεκάκη από το Ηράκλειο, Ά Αναπληρωματική Miss Κρήτη 2011 αναδείχθηκε η Φαίη Αβδουλά και΄Β Αναπληρωματική Miss Κρήτη 2011 η Ευρυδίκη Μερκούρη. Η 17χρονη Μιχαέλα Φωτιάδη

Ο Κώδικας Ηθικής και Δεοντολογίας των Δημοσίων Σχέσεων Παγκοσμίως .

1965 Κώδικας των Αθηνών . Ο Κώδικας Ηθικής και Δεοντολογίας των Δημοσίων Σχέσεων Παγκοσμίως . Ο ΚΩΔΙΚΑΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ . Η ΛΑΜΠΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ . To 1960 ιδρύθηκε η ΕΕΔΣ – Ελληνική Εταιρεία Δημοσίων Σχέσεων , το επιστημονικό σωματείο των Δημοσίων Σχέσεων στην Ελλάδα . Ο “πατριάρχης” (πρωτεργάτης) των Δημοσίων Σχέσεων στην Ελλάδα , ο Μάνος Παυλίδης διετέλεσε πρόεδρος της IPRA (International Public Relations Association ) , από το 1973 έως το 1976 , ενώ το 1964 είχε εκλεγεί στη θέση του Γραμματέα . Το 1965 στην Αθήνα πραγματοποιήθηκε το παγκόσμιο συνέδριο της IPRA ( International Public Relations Association ) και εδώ υπογράφηκε ο περίφημος Κώδικας των Αθηνών , ο Διεθνής Κώδικας Δεοντολογίας των Δημοσίων Σχέσεων που εφαρμόζεται αδιάλειπτα από τότε από όλα τα επιστημονικά σωματεία των Δημοσίων Σχέσεων Παγκοσμίως . Δηλαδή όλοι οι επαγγελματίες των Δημοσίων Σχέσεων Παγκοσμίως εφαρμόζουν και ασπάζονται τον Κώδικα Ηθικής και Δεοντολογίας ,...

Κρητικό Σαρίκι το παραδοσιακό κεντητό μαντήλι για το κεφάλι. Η Ιστορία, οι συμβολισμοί & η Περίτεχνη πλέξη της κυρίας Πόπης

Με αφορμή την διάδοση της κρητικής παραδοσιακής τέχνης της πλέξης των σαρικιών επικοινωνήσαμε με την κυρία Πόπη, την υφάντρα μας. Τα χειροποίητα Κρητικά σαρίκια – μαντήλια στο katsounes.gr φτιάχνονται από τα χέρια της κυρίας Πόπης. Όπως μας είπε η ίδια και όπως θα έχετε αντιληφθεί η πλέξη των σαρικιών αποτελεί μια σπουδαία και περίτεχνη διαδικασία που διαφέρει από περιοχή σε περιοχή και είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη τιμή και την υπερηφάνεια των Κρητικών. Η τέχνη αυτή συναντάτε σήμερα κυρίως σε ορεινά χωριά της Κρήτης και κυρίως   χρησιμοποιείται από μεγαλύτερες γενιές. Όπως μας είπε η ονομασία του “Σαρίκι” έχει Τούρκικη καταγωγή και υποδηλώνει την Οθωμανική επιρροή στο νησί της Κρήτης τα παλαιότερα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Κάπου εδώ είναι η στιγμή που πρέπει να μιλήσουμε για το Συμβολισμό που έχουν τα Σαρίκια και τα μαντήλια των κρητικών στα κρόσσια, αλλά και γενικότερα τους συμβολισμούς   Ποιοι είναι όμως οι συμβολισμοί του;;   Τα κρόσσια στα μαντήλια των κρητ...

Το καπάκι από τη συσκευασία μπορεί να κάνει θαύματα!!!

Η πρωτοβουλία αυτή έχει ξεκινήσει εδώ και μερικούς μήνες, καθώς θέλουν να συγκεντρώσουν όσο το δυνατόν περισσότερα καπάκια και με αυτόν τον τρόπο να βοηθήσουν τα άτομα που αντιμετωπίζουν κινητικά προβλήματα. Πρωτοπόρος στην προσπάθεια είναι ο Σύλλογος Παραπληγικών και Κινητικά Αναπήρων του νομού Πέλλας με έδρα τα Γιαννιτσά, ο οποίος δέχεται καθημερινά τουλάχιστον μισό τόνο πλαστικά καπάκια, που φτάνουν από όλη την Ελλάδα με διάφορους τρόπους, όπως ταχυδρομείο, κούριερ και ΚΤΕΛ. Οι εθελοντές του Συλλόγου τα μεταφέρουν σε μία εταιρεία ανακύκλωσης ειδών εμφιάλωσης με έδρα την Κεντρική Μακεδονία, με την οποία συνεργάζεται ο Σύλλογος, όπου τα παραλαμβάνει και συγκεντρώνει με αντάλλαγμα τη παροχή οικονομικής συνδρομής προκειμένου να αγοραστούν αναπηρικά αμαξίδια. Κατόπιν, αυτά χαρίζονται σε ανθρώπους που τα έχουν ανάγκη.