Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Υπέρ της Γερμανίας η απόφαση της Χάγης

H Γερμανία έχει ασυλία και δεν μπορεί να μηνύεται σε ξένα δικαστήρια για τα θύματα των ναζί στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, απεφάνθη το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, σχετικά με την υπόθεση που αφορά στην προσφυγή της Γερμανίας εναντίον της Ιταλίας και η οποία έχει σχέση με την υπόθεση των θυμάτων στο Δίστομο.

"Το Δικαστήριο θεωρεί ότι η άρνηση των ιταλικών δικαστηρίων να αναγνωρίσουν την ασυλία συνιστά παράβαση των υποχρεώσεών τους απέναντι στο γερμανικό κράτος", ανακοίνωσε ο δικαστής
Χισάσι Οουάντα, κατά την ανάγνωση της απόφασης σε δημόσια συνεδρίαση στο Μέγαρο της Ειρήνης στη Χάγη.


Η Ιταλία παρέβη τις υποχρεώσεις της απέναντι στη Γερμανία
επιτρέποντας τη διεξαγωγή δικαστικών διαδικασιών, με αντικείμενο την καταβολή αποζημιώσεων από το Βερολίνο προς τα θύματα ναζιστικών εγκλημάτων, αναφέρεται στην απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης.

Αντιμέτωπη εδώ και πολλά χρόνια με αυξανόμενο αριθμό προσφυγών
στα ιταλικά δικαστήρια από οικογένειες θυμάτων των ναζιστικών εγκλημάτων, η Γερμανία προσέφυγε στις 23 Δεκεμβρίου 2008 στο ανώτατο δικαστικό όργανο των Ηνωμένων Εθνών.

Τις αγωγές ενώπιον των ιταλικών δικαστηρίων
είχαν καταθέσει οι οικογένειες θυμάτων των σφαγών αμάχων και οι κληρονόμοι Ιταλών που είχαν μεταφερθεί στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, ανάμεσα στον Σεπτέμβριο 1943 και τον Μάιο 1945, όταν η Ιταλία τελούσε υπό γερμανική κατοχή και πριν από την προσχώρησή της στις συμμαχικές δυνάμεις.

Τα ιταλικά δικαστήρια ενέκριναν κατασχέσεις περιουσιακώ
ν στοιχείων του γερμανικού δημοσίου για την αποζημίωση των οικογενειών των θυμάτων του ναζισμού. Το 2008, το εφετείο της Φλωρεντίας επικύρωσε απόφαση ελληνικού δικαστηρίου του 1997, η οποία καταδικάζει το γερμανικό κράτος να αποζημιώσει τις οικογένειες 218 θυμάτων της σφαγής του Διστόμου, στις 10 Ιουνίου 1944.

Σύμφωνα με το Βερολίνο
, η Ιταλία, παραβίασε την αρχή της ετεροδικίας που τής αναγνωρίζει το Διεθνές Δίκαιο.

Η Ιταλία από την πλευρά της προέβαλε το επιχείρημα
ότι η "άρνηση ασυλίας" μπορεί να δικαιολογηθεί σε ορισμένες εξαιρετικές περιπτώσεις, όπως της κατάφωρης παραβίασης του ανθρωπιστικού δικαίου.

Πώς φθάσαμε ως εδώ


Μία ημέρα νωρίτερα, ο γραμματέας της Πανελλήνιας Ένωσης Θυμάτων Γερμανικής Κατοχής, δικηγόρος,
Μιλτιάδης Σφουντούρης είχε δηλώσει ότι "το καλύτερο που θα θέλαμε να ακούσουμε είναι ότι τα εγκλήματα πολέμου δεν διέπονται από τους κανόνες συμβάσεως της Χάγης", ωστόσο συμπλήρωσε ότι "ικανοποιητικό θα είναι και αν ανακοινωθεί πως κατά περίπτωση κάμπτεται η ετεροδικία των κρατών, που είναι κάτι ενδιάμεσο".

Ο δικαστικός αγώνας ξεκίνησε το 1995 από τον νομικό και πρώην ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ,
Ιωάννη Σταμούλη, ο οποίος κατέθεσε αγωγή με την οποία οι κάτοικοι ζητούσαν αποζημιώσεις ύψους 60 εκατ. ευρώ για ηθική ικανοποίηση για τις θηριωδίες στο Δίστομο.

Το 1997 εκδίδεται η υπ’ αριθ 137/97
απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Λιβαδειάς, η οποία δικαιώνει τους Διστομίτες και επιδικάζει αποζημίωση για ψυχική οδύνη.

Το 2000 το γερμανικό δημόσιο
ασκεί αναίρεση ενώπιον του Αρείου Πάγου υποστηρίζοντας ότι δεν είναι δυνατόν να δικάζεται σε ξένη χώρα για τα εγκλήματα που διέπραξε στο παρελθόν.

Εκδίδεται η υπ΄ αριθ. 11/2000 απόφαση
της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, η οποία απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως του γερμανικού δημοσίου.

Η Γερμανία αρνείται να καταβάλει
τα ποσά που διά της ως άνω δικαστικής αποφάσεως οφείλει και έτσι ο Ιωάννης Σταμούλης προχωρά σε αναγκαστική εκτέλεση κατά των περιουσιακών στοιχείων του γερμανικού δημοσίου στην Ελλάδα.

Το γερμανικό δημόσιο
ασκεί αμέσως ανακοπή (το 2002). Η ανακοπή γίνεται δεκτή από το ελληνικό δικαστήριο και ως εκ τούτου οι Διστομίτες δεν μπορούν να εισπράξουν τα χρήματά τους.

Το 2004 ο Ι. Σταμούλης επικαλείται τον Κανονισμό 44/2001
του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου δυνάμει του οποίου η ελληνική αμετάκλητη απόφαση του δικαστηρίου της Λιβαδειάς μπορεί να κηρυχτεί εκτελεστή σε άλλο κράτος- μέλος της Ε.Ε.

Επιλέγει την Ιταλία προκειμένου
να κινήσει αυτή τη διαδικασία και το Νοέμβριο του 2008 (μετά από τετράχρονο αγώνα και στην Ιταλία) κηρύσσεται εκτελεστή η απόφαση της Λιβαδειάς στην ευρωπαϊκή αυτή χώρα.

Η Γερμανία προσφεύγει στη Χάγη
θέτοντας το ερώτημα κατά πόσον η Ιταλία έπραξε νόμιμα αναγνωρίζοντας στους κατοίκους του Διστόμου το δικαίωμα να αποζημιωθούν από τα περιουσιακά στοιχεία της Γερμανίας στην Ιταλία.

Οι Γερμανοί ζητούν να αναγνωριστεί
το προνόμιο της ετεροδικίας σε δίκες που αφορούν αποζημιώσεις σε θύματα των ναζιστικών θηριωδιών στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

 Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Δημοσίευση: Βογιατζάκη Δέσποινα

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Θετικές Σχέσεις: Η μυστική δύναμη της ευτυχίας

Το Wellness Cafe του Εκπαιδευτικού Ομίλου New York College σας προσκαλεί σε Διαδικτυακό Σεμινάριο με θέμα: «Θετικές Σχέσεις: Η μυστική δύναμη της ευτυχίας» την Πέμπτη, 24 Ιουνίου, 18.00-20.00 Λίγα λόγια για το θέμα του σεμιναρίου : «Με κούρασε το παιδί μου….», «Δεν αντέχω τον άντρα μου….», «Η μαμά μου έχει ξεφύγει…», « Ευτυχώς που υπάρχουν και τα κορίτσια …», « Χωρίς εσένα δεν ξέρω τί θα έκανα…» Αυτά είναι λόγια που ακούμε όλο και πιο συχνά μέσα σε αυτή την περίοδο της πανδημίας και του εγκλεισμού. Σχέσεις που κρατάνε, που μας κρατάνε, σχέσεις θετικές που στηρίζουν, όμως και σχέσεις που δεν αντέχουν, κλονίζονται και απογοητεύουν. Αυτή την περίοδο οι σχέσεις δοκιμάζονται και οι θετικές σχέσεις αποτελούν άγκυρες ασφάλειας και ηρεμίας, χωρίς τις οποίες η περίοδος του εγκλεισμού θα ήταν αφόρητη. Μέσα σε αυτή τη δύσκολη περίοδο συχνά χάνουμε τις σταθερές μας και είναι δύσκολο να ξεδιαλύνουμε ποια σχέση είναι θετική και ποια όχι, ποια σχέση μας παρέχει ασφάλεια και αποδοχή και ποια μας περι...

1o MOΥΣΙΚΟ FESTIVAL ΜΙΛΑΤΟΥ

ΤΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ, MAYO CAFE BAR & I LOVE MY NOVO, ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ FESTIVAL ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΜΙΛΑΤΟΥ!

Μιλώντας στα παιδιά για τον πόλεμο

Οι διεθνείς πόλεμοι και οι συγκρούσεις ενισχύουν την αίσθηση κινδύνου και μπορεί να προκαλέσουν έναν καταρράκτη συναισθηματικών αντιδράσεων (π.χ. οργή, φόβος, άγχος, λύπη). Όταν οι ειδήσεις αναφορικά με τις ανθρώπινες τραγωδίες (πολέμους, φυσικές καταστροφές, κοκ) κατακλύζουν τις οθόνες μας και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οι εικόνες οδύνης και απόγνωσης αναπόφευκτα μεταδίδονται και στα παιδιά. Δυστυχώς όμως, αυτές τις μέρες παρακολουθούμε σχεδόν συνεχώς , τέτοια τραυματικά γεγονότα να εκτυλίσσονται ανά τον κόσμο, βρίσκοντας κι ανοίγοντας πάντα ένα νέο παράθυρο και στην καθημερινότητά μας. Αυτές οι σκηνές βίας στην πραγματική ζωή μπορούν να λειτουργήσουν ως ένα πλήγμα στην ψυχοσυναισθηματική ευημερία όχι μόνο του ενήλικα, αλλά και του παιδιού, καθώς η μετάδοση βίας και η θέαση ανησυχητικών γεγονότων δύναται να προκαλέσουν δευτερογενές τραυματικό στρες. Ως εκ τούτου τα παιδιά όλων των ηλικιών θα στραφούν σε έμπιστους ενήλικες για βοήθεια και καθοδήγηση. Οι γονείς λοιπόν και οι φροντιστ...

Ακτοπλοϊκά εισιτήρια: Γιατί δεν πέφτουν οι τιμές τους

Η τιμή των καυσίμων, τα αυξημένα μισθολογικά κόστη, οι ανατιμήσεις στα κόστη επισκευής, και στις τιμές των ανταλλακτικών και τα αυξημένα ασφάλιστρα αποτελούν τροχοπέδη που εμποδίζουν μια μείωση της τιμών των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων στην παρούσα φάση σύμφωνα με κύκλους του κλάδου. Μπορεί οι τιμές των ναυτιλιακών καυσίμων να έχουν υποχωρήσει από τα ιστορικά υψηλά του Ιουνίου του 2022, ωστόσο οι «πληγές» που άφησαν στον κλάδο είναι βαθιές και δεν επιτρέπουν μια αναπροσαρμογή των τιμών των εισιτηρίων τώρα, ενώ από την άλλη πλευρά είναι αναγκαία και μια αποθεματοποίηση ενόψει της ανάγκης χρηματοδότησης της «πράσινης» μετάβαση της ακτοπλοΐας. Επιβραδυντικά στη λήψη αποφάσεων από τις ακτοπλοϊκές που θα οδηγούσαν σε μια μείωση των τιμών των εισιτηρίων λειτουργεί και η πρόσφατη απόφαση της Helleniq Energy (ΕΛΠΕ) να αλλάξει τη βάση υπολογισμού της τιμής των ναυτιλιακών καυσίμων με αποτέλεσμα όπως υποστηρίζουν οι ακτοπλόοι να επιβαρυνθεί η τιμή τους κατά 100 δολ. τον τόνο. Τα ΕΛΠΕ σημειώνουν στα Ν...

Δημόσια Ιστορία και Έντυπος Τύπος

  Γράφει η Βογιατζάκη Δέσποινα Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ Με τον όρο Δημόσια Ιστορία , αναφέρετε η καταγραφή και η διατήρηση των ιστορικών πληροφοριών έπειτα από προσωπικές εμπειρίες των ανθρώπων. Επίσης αναφέρεται στην αφήγηση για θέματα εθνικά, δημοσίων Προσώπων και για ορισμένες περιόδους των χωρών του κόσμου. Η Δημόσια Ιστορία αναφέρεται στην ¨Ιστορική Συντήρηση¨, ¨Επιστημονικά Αρχεία¨, ¨Προφορική Ιστορία¨, και σε άλλους τομείς. Το Πανεπιστήμιο της Βαλτιμόρης διδάσκει τη Δημόσια Ιστορία ως  ‘ η παρουσίαση της ιστορικής γνώσης σε ένα ευρύ κοινό-ακροατήριο. Η Δημόσια Ιστορία εμφανίζεται με πολλές μορφές, παραδείγματος  χάρη, τηλεοπτικά ντοκιμαντέρ, ιστορικά έργα και τέλος, συλλογή & καταγραφή έργου’. Το Πανεπιστήμιο του Wisconsin αλλά και ο Robert Kelley   - Ιστορικός αναφέρουν ότι, ‘ η Δημόσια Ιστορία πιο συχνά αναφέρεται στην απασχόληση των ιστορικών προς την Ιστορία. Συνδέοντάς την με την εργασία έξω από τον ακαδημαϊκό χώρο’. Η ...