«Γιατί η Ευρώπη δεν έχει τη δική της Apple;» διερωτάται η Wall Street Journal, που επισημαίνει τις κύρια προβλήματα που καλούνται να αντιμετωπίσουν επίδοξοι επενδυτές στη Γηραιά Ήπειρο.
Οι ευρωπαίοι ηγέτες θέλουν ανερχόμενες επιχειρήσεις, που θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας και θα συμβάλλουν στην οικονομική ανάκαμψη. Ωστόσο, οι αναλυτές υποστηρίζουν ότι οι κανόνες στην ευρωζώνη, η γραφειοκρατία και το οικονομικό περιβάλλον καταπνίγουν τέτοιες προσπάθειες.
Γραφειοκρατία και πολυπλοκότητα νόμων
Παρότι οι ηγεσίες της ΕΕ έχουν εγκαινιάσει προγράμματα που καθιερώνουν μεταξύ άλλων φοροαπαλλαγές, πολύ συχνά, οι πρωτοβουλίες αφορούν παραδοσιακές επιχειρήσεις και αποτυγχάνουν να ενισχύσουν νέα, καινοτόμα σχήματα που κρατούν το «κλειδί» στη δημιουργία θέσεων εργασίας.
Σύμφωνα με τον Andrew Wyckoff, διευθυντή της διεύθυνσης βιομηχανίας του ΟΟΣΑ, κατ’ αρχήν θα πρέπει να υπάρξει διαφορά στην πολιτική μεταξύ των νέων εταιρειών και των μικρών εταιρειών. Εντούτοις, ο Επίτροπος αρμόδιος για θέματα εργασίας της ΕΕ, Λάσλο Άντορδήλωσε τον προηγούμενο μήνα ότι η στόχευση αφορά την ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Δεν είναι λίγοι οι επιχειρηματίες που θα ήθελαν να δραστηριοποιηθούν στην Ευρώπη, ωστόσο αποθαρρύνονται από την αβεβαιότητα σε νομικό και ρυθμιστικό επίπεδο, καθώς και την πολυπλοκότητα των νόμων.
Ένα άλλο ζήτημα αφορά τη διανομή, το κόστος της οποίας έχει περιοριστεί λόγω του διαδικτύου. Παρ’ όλα αυτά, στην Ευρώπη, το Amazon πχ έχει διαφορετικά τμήματα σε αρκετές χώρες και κάθε ένα από αυτά διέπεται από διαφορετικούς κανόνες, οι οποίοι δεν ευνοούν τις εταιρείες νέων τεχνολογιών και μικρών επιχειρήσεων.
Οι επιχειρήσεις που επιθυμούν να πραγματοποιήσουν διασυνοριακές συναλλαγές πρέπει να πληρώσουν έναν μέσο όρο 10,000 ευρώ για κάθε πρόσθετη εξαγωγική αγορά, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της ΕΕ, ενώ η προσαρμογή των ιστοσελίδων θα κοστίσει επιπλέον 3,000 ευρώ κατά μέσο όρο.
Πάντως, η Επίτροπος αρμόδια για θέματα Δικαιοσύνης της ΕΕ, Viviane Reding προανήγγειλε ένα ενιαίο δίκαιο σύμβάσεων σε όλη την ΕΕ.
Έλλειψη κινήτρων
Ένα άλλο πρόβλημα για τους επίδοξους επενδυτές αφορά τα εμπόδια για την επίτευξη των οικονομιών κλίμακας, που είναι πολύ μεγάλα για νέες επιχειρήσεις που δεν θέλουν να παραμείνουν μικρές, οι οποίες κατευθύνονται προς άλλες αγορές, που τους παρέχουν καλύτερα κίνητρα.
Ως εκ τούτου, οι επιχειρήσεις παραμένουν μικρές και δεν συμβάλλουν στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Τα στοιχεία της ομάδας προβληματισμού του Συμβουλίου της Λισαβόνας δείχνουν ότι στην Ευρώπη υπάρχουν πολλοί περισσότεροι αυτοαπασχολούμενοι από τις ΗΠΑ. Το 2002, στην Ευρώπη υπήρχαν 30,6 εκατ. ελεύθεροι επαγγελματίες, έναντι 14,6 εκατ. στις ΗΠΑ. Η επικεφαλής της ομάδας, Ann Mettler δήλωσε ότι αν το ένα πέμπτο των ελεύθερων επαγγελματιών της Ευρώπης προσελάμβανε έναν υπάλληλο, τότε περίπου πέντε εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας θα είχαν δημιουργηθεί.
Σύμφωνα με τη Mettler, το πρόβλημα είναι κυρίως πολιτικό, ενώ μια άλλη πτυχή του αφορά τους αργούς ρυθμούς λήψης αποφάσεων.Πέραν αυτών, η άνιση ανάπτυξη, οι προοπτικές και ο κρατικός παρεμβατισμός δημιουργούν πρόβλημα στις επενδύσεις.
Εργατική νομοθεσία και έλλειψη κεφαλαίων
Την ίδια ώρα, οι αναλυτές υποστηρίζουν ότι το εργατικό δίκαιο στην ΕΕ καθιερώνει υψηλά επίπεδα προστασίας για τους υπαλλήλους, κάτι εξαιρετικά δαπανηρό για τους εργοδότες , ενώ στη Γερμανία, όταν ένας επιχειρηματίας αποτυγχάνει, τιμωρείται με υποβάθμιση της φερεγγυότητάς του.
Ένα άλλο ζήτημα αφορά την πρόσβαση των επιχειρηματιών σε κεφάλαια, κάτι ιδιαίτερα δύσκολο για επενδύσεις υψηλού κινδύνου.
Τι θα πρέπει όμως να γίνει; Σύμφωνα με τη Sharon Vosmek, υψηλόβαθμο αξιωματούχο της εταιρείας Astia, που ασχολείται μεπρογράμματα γυναικείας επιχειρηματικότητας, η ΕΕ θα πρέπει να δημιουργήσει νόμους που να προάγουν τις επενδύσεις που βρίσκονται σε πρώιμο στάδιο.
Επίσης, θα πρέπει η Ευρώπη να αξιοποιήσει τα συντριπτικά της πλεονεκτήματα, που είναι οι εφευρέσεις και η βασική έρευνα. Γιατί το πρόβλημα εστιάζεται περισσότερο στην υλοποίηση και την εμπορία των ιδεών, παρά στην ύπαρξή τους.
Οι ευρωπαίοι ηγέτες θέλουν ανερχόμενες επιχειρήσεις, που θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας και θα συμβάλλουν στην οικονομική ανάκαμψη. Ωστόσο, οι αναλυτές υποστηρίζουν ότι οι κανόνες στην ευρωζώνη, η γραφειοκρατία και το οικονομικό περιβάλλον καταπνίγουν τέτοιες προσπάθειες.
Γραφειοκρατία και πολυπλοκότητα νόμων
Παρότι οι ηγεσίες της ΕΕ έχουν εγκαινιάσει προγράμματα που καθιερώνουν μεταξύ άλλων φοροαπαλλαγές, πολύ συχνά, οι πρωτοβουλίες αφορούν παραδοσιακές επιχειρήσεις και αποτυγχάνουν να ενισχύσουν νέα, καινοτόμα σχήματα που κρατούν το «κλειδί» στη δημιουργία θέσεων εργασίας.
Σύμφωνα με τον Andrew Wyckoff, διευθυντή της διεύθυνσης βιομηχανίας του ΟΟΣΑ, κατ’ αρχήν θα πρέπει να υπάρξει διαφορά στην πολιτική μεταξύ των νέων εταιρειών και των μικρών εταιρειών. Εντούτοις, ο Επίτροπος αρμόδιος για θέματα εργασίας της ΕΕ, Λάσλο Άντορδήλωσε τον προηγούμενο μήνα ότι η στόχευση αφορά την ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Δεν είναι λίγοι οι επιχειρηματίες που θα ήθελαν να δραστηριοποιηθούν στην Ευρώπη, ωστόσο αποθαρρύνονται από την αβεβαιότητα σε νομικό και ρυθμιστικό επίπεδο, καθώς και την πολυπλοκότητα των νόμων.
Ένα άλλο ζήτημα αφορά τη διανομή, το κόστος της οποίας έχει περιοριστεί λόγω του διαδικτύου. Παρ’ όλα αυτά, στην Ευρώπη, το Amazon πχ έχει διαφορετικά τμήματα σε αρκετές χώρες και κάθε ένα από αυτά διέπεται από διαφορετικούς κανόνες, οι οποίοι δεν ευνοούν τις εταιρείες νέων τεχνολογιών και μικρών επιχειρήσεων.
Οι επιχειρήσεις που επιθυμούν να πραγματοποιήσουν διασυνοριακές συναλλαγές πρέπει να πληρώσουν έναν μέσο όρο 10,000 ευρώ για κάθε πρόσθετη εξαγωγική αγορά, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της ΕΕ, ενώ η προσαρμογή των ιστοσελίδων θα κοστίσει επιπλέον 3,000 ευρώ κατά μέσο όρο.
Πάντως, η Επίτροπος αρμόδια για θέματα Δικαιοσύνης της ΕΕ, Viviane Reding προανήγγειλε ένα ενιαίο δίκαιο σύμβάσεων σε όλη την ΕΕ.
Έλλειψη κινήτρων
Ένα άλλο πρόβλημα για τους επίδοξους επενδυτές αφορά τα εμπόδια για την επίτευξη των οικονομιών κλίμακας, που είναι πολύ μεγάλα για νέες επιχειρήσεις που δεν θέλουν να παραμείνουν μικρές, οι οποίες κατευθύνονται προς άλλες αγορές, που τους παρέχουν καλύτερα κίνητρα.
Ως εκ τούτου, οι επιχειρήσεις παραμένουν μικρές και δεν συμβάλλουν στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Τα στοιχεία της ομάδας προβληματισμού του Συμβουλίου της Λισαβόνας δείχνουν ότι στην Ευρώπη υπάρχουν πολλοί περισσότεροι αυτοαπασχολούμενοι από τις ΗΠΑ. Το 2002, στην Ευρώπη υπήρχαν 30,6 εκατ. ελεύθεροι επαγγελματίες, έναντι 14,6 εκατ. στις ΗΠΑ. Η επικεφαλής της ομάδας, Ann Mettler δήλωσε ότι αν το ένα πέμπτο των ελεύθερων επαγγελματιών της Ευρώπης προσελάμβανε έναν υπάλληλο, τότε περίπου πέντε εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας θα είχαν δημιουργηθεί.
Σύμφωνα με τη Mettler, το πρόβλημα είναι κυρίως πολιτικό, ενώ μια άλλη πτυχή του αφορά τους αργούς ρυθμούς λήψης αποφάσεων.Πέραν αυτών, η άνιση ανάπτυξη, οι προοπτικές και ο κρατικός παρεμβατισμός δημιουργούν πρόβλημα στις επενδύσεις.
Εργατική νομοθεσία και έλλειψη κεφαλαίων
Την ίδια ώρα, οι αναλυτές υποστηρίζουν ότι το εργατικό δίκαιο στην ΕΕ καθιερώνει υψηλά επίπεδα προστασίας για τους υπαλλήλους, κάτι εξαιρετικά δαπανηρό για τους εργοδότες , ενώ στη Γερμανία, όταν ένας επιχειρηματίας αποτυγχάνει, τιμωρείται με υποβάθμιση της φερεγγυότητάς του.
Ένα άλλο ζήτημα αφορά την πρόσβαση των επιχειρηματιών σε κεφάλαια, κάτι ιδιαίτερα δύσκολο για επενδύσεις υψηλού κινδύνου.
Τι θα πρέπει όμως να γίνει; Σύμφωνα με τη Sharon Vosmek, υψηλόβαθμο αξιωματούχο της εταιρείας Astia, που ασχολείται μεπρογράμματα γυναικείας επιχειρηματικότητας, η ΕΕ θα πρέπει να δημιουργήσει νόμους που να προάγουν τις επενδύσεις που βρίσκονται σε πρώιμο στάδιο.
Επίσης, θα πρέπει η Ευρώπη να αξιοποιήσει τα συντριπτικά της πλεονεκτήματα, που είναι οι εφευρέσεις και η βασική έρευνα. Γιατί το πρόβλημα εστιάζεται περισσότερο στην υλοποίηση και την εμπορία των ιδεών, παρά στην ύπαρξή τους.
Πηγή: newscode.gr
Ανάρτηση: Μάρκος Σμυρνάκης
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου