Γράφει η Βογιατζάκη Δέσποινα.
Σε όλες τις τηλεοπτικές διαφημίσεις, οι αισθήσεις που
δουλεύουν είναι η ακοή και η όραση. Οι διαφημιστικές εταιρείες προσπαθούν μέσα
από τα μηνύματα και με την βοήθεια αυτών των δύο αισθήσεων να θέσουν σε
λειτουργία και τις άλλες τρεις αισθήσεις (όσφρηση, γεύση, αφή).
Κάποιες διαφημίσεις χρησιμοποιούν και τη γραπτή
επικοινωνία. Ένας πολύ σημαντικός λόγος είναι ότι μόνο η οπτική επικοινωνία δεν
φτάνει για να τοποθετηθεί και να παραμείνει, η διαφήμιση, στο μυαλό του
καταναλωτή. Μια γραπτή πρόταση (δύο ή τριών λέξεων) μένει στο μυαλό του κοινού και
μπορεί να γίνει ακόμα και "σλόγκαν".
Ο συνδυασμός της οπτικής και της γραπτής επικοινωνίας
είναι ένας ακόμα τρόπος για να μας ξυπνήσει το συναίσθημα. Πόσοι από εμάς,
αλήθεια, βλέποντας τις τηλεοπτικές διαφημίσεις, δεν έχουμε αναπολήσει όμορφα
γεγονότα του παρελθόντος ή πόσες φορές μια διαφήμιση δεν μας έκανε να ονειρευτούμε
το μέλλον μας, ή έναν διαφορετικό τρόπο ζωής;
Ένας άλλος τρόπος επικοινωνίας είναι η ακουστική. Ο
συνδυασμός της ακουστικής με των άλλων δύο τρόπων επικοινωνίας, μας δίνει τη δυνατότητα να καταλάβουμε καλύτερα το προϊόν. Δεν είναι υποχρεωτική η παρουσία
μας. Μπορούμε να είμαστε σε κάποιο άλλο δωμάτιο ή να έχουμε πλάτη στην τηλεόραση
και να ακούμε τη διαφήμιση, έχοντας το ίδιο αποτέλεσμα.
Στις μέρες μας οι έγχρωμες διαφημίσεις καλύπτουν το
95% και ένα μόλις 5% οι ασπρόμαυρες. Ο λόγος είναι ότι το μάτι του καταναλωτή
θα παραμείνει περισσότερα δευτερόλεπτα σε μια έγχρωμη παρά σε μία ασπρόμαυρη
διαφήμιση. Το χρώμα, μας ελκύει, μας δημιουργεί συναισθήματα, τέλος το ανθρώπινο
μάτι ελκύεται από τα χρώματα και ‘βλέπει’ πράγματα που σε μια ασπρόμαυρη εικόνα
δεν θα πρόσεχε.
Έτσι όπως έχει γίνει τώρα πια η ζωή μας, έχουμε
ανάγκη τη διαφήμιση. Τα παρουσιάζει όλα όμορφα, απλά, άνετα, γλυκά και ιδανικά.
Μας επαναφέρει, έστω και για λίγο, συναισθήματα που έχουμε κρύψει, ζώντας μέσα στις υποχρεώσεις της καθημερινότητας μας.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου