Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Δημόσια Ιστορία και Έντυπος Τύπος



Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Με τον όρο Δημόσια Ιστορία, αναφέρετε η καταγραφή και η διατήρηση των ιστορικών πληροφοριών έπειτα από προσωπικές εμπειρίες των ανθρώπων. Επίσης αναφέρεται στην αφήγηση για θέματα εθνικά, δημοσίων Προσώπων και για ορισμένες περιόδους των χωρών του κόσμου. Η Δημόσια Ιστορία αναφέρεται στην ¨Ιστορική Συντήρηση¨, ¨Επιστημονικά Αρχεία¨, ¨Προφορική Ιστορία¨, και σε άλλους τομείς.

Το Πανεπιστήμιο της Βαλτιμόρης διδάσκει τη Δημόσια Ιστορία ως  ‘η παρουσίαση της ιστορικής γνώσης σε ένα ευρύ κοινό-ακροατήριο. Η Δημόσια Ιστορία εμφανίζεται με πολλές μορφές, παραδείγματος  χάρη, τηλεοπτικά ντοκιμαντέρ, ιστορικά έργα και τέλος, συλλογή & καταγραφή έργου’.

Το Πανεπιστήμιο του Wisconsin αλλά και ο Robert Kelley - Ιστορικός αναφέρουν ότι, ‘η Δημόσια Ιστορία πιο συχνά αναφέρεται στην απασχόληση των ιστορικών προς την Ιστορία. Συνδέοντάς την με την εργασία έξω από τον ακαδημαϊκό χώρο’.

Η Emma Wilmer- Εκδότης στο PHRC, ορίζει τη Δημόσια Ιστορία ως ‘η Ιστορία που δεν διδάσκεται μόνο μέσα στην τάξη, αλλά μαθαίνεται σε μία ποικιλία θέσεων, με διαφορετικούς τρόπους. Στη Δημόσια Ιστορία η διάδοση των ιστορικών πληροφοριών γίνεται σε ένα ευρύ κοινό μέσω των ιδρυμάτων, όπως ιστορικές κοινότητες, μουσεία, ιστορικές βιβλιοθήκες αλλά και τοποθεσίες web.

Η Debra DeRuyver- Διευθύντρια Σύνταξης στο PHRC αναφέρει, ‘η Δημόσια Ιστορία είναι μια σειρά από θεωρίες, μεθόδους, παραδοχές και πρακτικές που διέπουν την αναγνώριση, διατήρηση, ερμηνεία και παρουσίαση των ιστορικών αντικειμένων, κειμένων, δομών σε συνδυασμό με το κοινό και για το κοινό’.  

To National Council on Public History , ορίζει ότι, ‘Δημόσια Ιστορία είναι οι ιστορικοί και οι διάφορες ομάδες κοινού πού συνεργάζονται, στην προσπάθεια να γίνει το παρελθόν χρήσιμο για το κοινό’. Επίσης αναφέρει ότι η Δημόσια Ιστορία έχει εξελιχθεί με την πάροδο του χρόνου και αυτό έχει ως συνέπεια να υπάρχουν αρκετοί ορισμοί για το συγκεκριμένο πεδίο.

Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να αναφερθούμε σε δυο έννοιες που αρκετοί δυσκολεύονται να τις διαχωρίσουν, ‘Κοινή Γνώμη’ και ‘Δημόσια Γνώμη’. Όπως αναφέρει ο συγγραφέας Λεωνίδας Λ. Μπίλλης, στο βιβλίο του "… Η κοινή γνώμη εκφράζει το αποτέλεσμα μιας συζήτησης επί ενός θέματος το οποίο απασχολεί μια μικρή ή μεγάλη ομάδα, συνήθως αριθμητικά μετρήσιμη, όταν μπορεί να είναι μέλος μιας κοινότητας, ενός επαγγελματικού σωματείου κ.ο.κ. Δημόσια γνώμη είναι η συνισταμένη πολλών κοινών γνωμών, η οποία εκφράζεται ως συμπέρασμα επί ενός θέματος γενικού ενδιαφέροντος που αφορά στο σύνολο των μελών μιας κοινωνίας και όχι μιας ομάδας επαγγελματικών ή άλλων κοινών ιδιοτήτων…"  

Η εξέλιξη της Δημόσιας Ιστορίας.

Η πρώτη εμφάνιση της Δημόσιας Ιστορίας, όπως αναφέρει ο Habermas, πραγματοποιήθηκε στην Ευρώπη,  στο τέλος του 17ου  και στον 18ο αιώνα. Η Δημόσια Ιστορία άρχισε να χρησιμοποιείτε επίσημα, μόλις, τη δεκαετία του 1970 στις Η.Π.Α.  Από την δεκαετία του 1940 υπήρξαν μελετητές-ερευνητές, που μοναδικό στοιχείο της ερευνάς τους ήταν οι συνεντεύξεις από  εξέχοντες πολίτες για ιστορικά, κυρίως, γεγονότα στα οποία είχαν πάρει μέρος.

Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Χάγκεν Φλάισερ, σε μία συνέντευξη που έδωσε το 2008 στο δημοσιογράφο κ. Νίκο Μπακουνάκη, για το βιβλίο του με τίτλο ‘Οι Πόλεμοι της Μνήμης. Ο Βʼ Παγκόσμιος Πόλεμος στη σύγχρονη δημόσια ιστορία’,  αναφέρει ότι η Δημόσια Ιστορία σε χώρες του εξωτερικού, τώρα πια, έχει κερδίσει την αναγνώριση ως πανεπιστημιακό γνωστικό αντικείμενο.


Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ

Ο Τύπος έκανε τα πρώτα του βήματα τον  16ο αιώνα, με την μορφή μονόφυλλων. Η πρώτη μονόφυλλη εφημερίδα εκδόθηκε το 1660 με την ονομασία ‘gazette’ -¨εφημερίδα¨. Αυτή ήταν και η ονομασία που έμεινε στο πέρασμα των χρόνων. Τον 17ο αιώνα άρχισε η εφημερίδα να μπαίνει στον ανταγωνισμό, μιας και οι εκδόσεις άρχισαν να αυξάνονται. Τα θέματα με τα οποία  απασχολούνταν ήταν σε ότι αφορούσε την κοινωνία και τη διοίκηση της εποχής. Ουσιαστικά η εφημερίδα γεννήθηκε τον 17ο αιώνα στην Γερμανία, παρόλα αυτά η χώρα που έμεινε στην ιστορία ως ‘μητέρα’ της εφημερίδας είναι η Αγγλία. Ο λόγος είναι γιατί εκεί εξελίχθηκε και πήρε, σταδιακά,  την μορφή που έχει σήμερα. Σε αυτό βοήθησε αρκετά η Αμερική. Στις Η.Π.Α., η εφημερίδα από ένα απλό φύλλο όπου ενημέρωνε απλά τους πολίτες της χώρας για τα νέα, έγινε μια μεγάλη βιομηχανία όπου το θέμα δεν ήταν μόνο η ενημέρωση των πολιτών, αλλά και η πώληση περισσοτέρων φύλλων, μιας και οι εκδότες δεν ήταν μόνο ένας αλλά πολλοί.

Παγκοσμίως,  ο Τύπος κατέχει τη δεύτερη θέση, ως μέσω ενημέρωσης. Θεωρείται το Μέσω όπου παρέχει στο κοινό του, τις ποιο έγκυρες ειδήσεις. Στις μέρες μας, η έντυπη δημοσιογραφία καλύπτει εφημερίδες και περιοδικά ποικίλης ύλης, που εκδίδονται παγκοσμίως και η διαφορετικότητα τους βρίσκεται στην γλώσσα και στα τοπικά θέματα του εντύπου. Ενώ η βασική θεματολογία παραμένει η ίδια.  

Στο άρθρο 1 του νόμου 1092/38, αναφέρεται ότι, Τύπος καλείτε οποιοδήποτε μηχάνημα το οποίο παράγει όμοια αντίτυπα, στα οποία εμπεριέχονται χειρόγραφα ή εικόνες, με ή χωρίς υποσημειώσεων. Το άρθρο 4 του νόμου 1092/38, αναφέρει ότι εφημερίδα ονομάζεται εκείνο το έντυπο που εκδίδεται καθημερινά ή , έστω, μια φορά το μήνα. Το υλικό το οποίο δημοσιεύει αφορά πολιτικά ή/ και κοινωνικά θέματα.

Ο Liebes έχει δώσει κάποιους κανόνες για την ειδησεογραφία. Οι κανόνες αυτοί, χρησιμοποιούνται από όλα τα ΜΜΕ, ως προς το είδος της είδησης και τον τρόπο γραφής της. Αυτοί οι κανόνες, όπως δημοσιεύονται στο βιβλίο του δημοσιογράφου L. Dogan Tilic, το 2000, με τίτλο ‘Η Δημοσιογραφία στην Ελλάδα και στην Τουρκία. Ντρέπομαι, αλλά είμαι δημοσιογράφος, είναι οι ακόλουθοι:

       I. Δείξε όχι το συνηθισμένο γεγονός, αλλά το ασυνήθιστο, όχι τα κυρίαρχα πρότυπα, αλλά τις αποκλίσεις απ’ αυτά, όχι την τάξη, αλλά την αταξία, όχι την αρμονία, αλλά τη δυσαρμονία.
    II. Πρόβαλλε τη σύγκρουση, απλοποίησε όσο το δυνατόν περισσότερο τα θέματα της πραγματικής ζωής.
     III. Εστίασε στα ίδια τα γεγονότα και όχι στη διαδικασία ή στο πλαίσιο εντός του οποίου λαμβάνουν χώρα αυτά.
   IV. Μην ξεχνάς ότι η έμφαση στα γεγονότα είναι ουσιαστική έμφαση στη δράση.
    V. Παρουσίασε την κοινωνική πραγματικότητα ως μια σειρά από απλά και δραματικά γεγονότα.
    VI. Στα προγράμματα ειδήσεων συντήρησε έναν λόγο που να διασκεδάζει και να επαναλαμβάνει τα τεκταινόμενα σαν να έλεγες μια ιστορία.

Όπως παρατηρείται ο τρόπος δημοσιότητας μιας είδησης είναι πολύ σημαντικό για τον δημοσιογράφο που θα το γράψει ή θα το παρουσιάσει στο κοινό, για το ΜΜΕ που θα το δημοσιεύσει αλλά και για το ίδιο το κοινό, που θα το ακούσει ή θα το διαβάσει.  Ένα γεγονός, χρησιμοποιώντας τις κατάλληλες λέξεις, έχοντας το κατάλληλο ύφος μπορεί να προωθηθεί και να παραμείνει στη σκέψη του κοινού για αρκετό καιρό. Ένας λάθος, όμως, χειρισμός είναι ικανός να μετατρέψει, την ίδια την είδηση, σε απλή αναφορά που την επόμενη κιόλας ημέρα δεν θα την θυμάται κανείς.

Ο δημοσιογράφος, καλείται να δημοσιεύσει ένα γεγονός, με αντικειμενικότητα και προβάλλοντας την αλήθεια. Η Δημοσιογραφία, έχει ονομαστεί ‘Λειτούργημα’. Ο λόγος είναι γιατί καλείται, ο δημοσιογράφος, να είναι παρόν στα πολιτικά, ιστορικά και κοινωνικά γεγονότα. Να τα παρουσιάζει στο κοινό χωρίς να του ασκεί ψυχολογική πίεση, ώστε να δημιουργεί συμπάθειες ή αντιπάθειες προς στους πρωταγωνιστές των γεγονότων. Παρόλα αυτά, ο Δημοσιογράφος, όταν έχει να αντιμετωπίσει ιστορικά γεγονότα νιώθει την ανάγκη να υπερασπιστεί την χώρα του. Σε αυτό το σημείο υπάρχει ο κίνδυνος, να κατηγορηθεί ως προπαγανδιστής. Όπως αναφέρεται στο βιβλίο του, ο συγγραφέας,  L. Dogan Tilic, Το σημαντικότερο κριτήριο, για να πούμε αν κάποιος κάνει προπαγάνδα, είναι αν επιχειρεί να διαδώσει τα επίσημα δεδομένα και τους επίσημους στόχους

Δημόσια Ιστορία και ΜΜΕ.

Η σχέση της Δημόσιας Ιστορίας και των ΜΜΕ υφίσταται από την δεκαετία του 1940. Ο κινηματογράφος διαμόρφωσε πρώτος τη σύνδεση με τη Δημόσια Ιστορία. Ακολούθησε ο Τύπος, αρχικά με την αρθρογραφία και έπειτα με τις συνεντεύξεις σε αυτόπτες μάρτυρες των γεγονότων.

Εδώ και δύο δεκαετίας ο τρόπος προσέγγισης των γεγονότων έχει αλλάξει. Παλαιότερα η δημοσίευση των άρθρων αφορούσε στα τοπικά προβλήματα των πολιτών. Η παγκοσμιοποίηση των ΜΜΕ, κυρίως, έχει δημιουργήσει στους πολίτες την ‘ανάγκη’ να μάθουν τα καθημερινά προβλήματα και τα ιστορικά γεγονότα που αντιμετωπίζουν άλλοι πολίτες διαφορετικών χωρών. Έτσι, τα ΜΜΕ έχουν προσαρμόσει την ημερήσια θεματολογία τους, σε αυτό τον παράγοντα. 

Τα Μέσα με την τρομερή αμεσότητά τους προσπαθούν ακόμα και σήμερα να ικανοποιήσουν το ενδιαφέρον του κοινού. Χρησιμοποιούν κυρίως συνεντεύξεις από αυτόπτες μάρτυρες των γεγονότων, αναλύοντας την κατάσταση, την συμπεριφορά και την ψυχολογία του ανθρώπινου παράγοντα. Επίσης οι καθοδηγητές γνώμης, δηλαδή οι δημοσιογράφοι, προσπαθούν να μεταφέρουν στο κοινό την είδηση δημιουργώντας το κατάλληλο ‘σκηνικό’. Η είδηση δημοσιεύεται συνοδευόμενη με την κατάλληλη μουσική ή με τις απαραίτητες λέξεις, ώστε να δημιουργήσουν στο κοινό το επιθυμητό συναίσθημα.  

   

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα «4 Π» του επιτυχημένου πολιτικού!

Όσοι από εμάς διδαχτήκαμε το Μάρκετινγκ, είχαμε την ευκαιρία να βρούμε στον δρόμο μας τα «4 Π» (4 P's of Marketing), τα οποία αποτελούν το συστατικό επιτυχίας ενός προϊόντος ή μιας υπηρεσίας, μέσα από τον σχεδιασμό της σωστής στρατηγικής, η οποία στηρίζεται: 1) Στα χαρακτηριστικά του προϊόντος ή της υπηρεσίας (Product). 2) Στην τιμή (Price) του προϊόντος / υπηρεσίας. 3) Στη σωστή τοποθέτησή του στην αγορά (Place). 4) Στη σωστή προώθησή του (Promotion). Αναλύοντας τα πιο πάνω χαρακτηριστικά, ένας πολιτικός μπορεί εύκολα να διακρίνει τη

Η ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗΣ ΚΑΤΣΟΥΝΑΣ

Το σήμα κατατεθέν της Κρητικές παράδοσης και συγκεκριμένα οι "χειροποίητες κατσούνες, κρητικά μπαστούνια" είχαν την τιμητική τους στην τελευταία εκπομπή του ALPHA «Σαββατοκύριακο με τον Μάνεση». Την Κυριακή το μεσημέρι εμφανίστηκε στην εκπομπή μέσω σύνδεσης Skype ο Κρητικός "Digital Media Strategist" Μάρκος Σμυρνάκης. Επίκεντρο της συζήτησης ήταν ο τρόπος της διαδικτυακής προώθησης της Κρητικής παράδοσης, αλλά και πως όλο αυτό βοηθάει στην συντήρηση της. Όπως ισχυρίζεται, σύγχρονες τεχνικές μάρκετινγκ είναι ικανές να δώσουν ξανά ζωή και να συστήσουν σε νέο κόσμο τις Κρητικές κατσούνες. Αυτό είναι και το όραμα. Η ένταξη ενός παγιωμένου προϊόντος και πάλι στην καθημερινότητα του ανθρώπου, πριν την εξαφάνιση του. Ένταξη... από όλες τις πλευρές, ξεκινώντας από το κίνητρο για την παραγωγή, αλλά και το ενδιαφέρον από νέους ανθρώπους όχι μόνο να μάθουν να τις χρησιμοποιούν , αλλά και να παράγουν το συγκεκριμένο προϊόν Αξίζει να σημειωθεί ότι οι τεχνίτες πλέ...

Η L’Oréal «σπάει» την γυάλινη οροφή για τις γυναίκες επιστήμονες!

  Τα Ελληνικά Βραβεία L’ORÉAL–UNESCO εντάσσονται στο Διεθνές Πρόγραμμα L’ORÉAL-UNESCO Για τις Γυναίκες στην Επιστήμη, το όποιο αναγνωρίζει και υποστηρίζει διεθνώς γυναίκες επιστήμονες, με στόχο να τους δοθεί μεγαλύτερη αναγνώριση, να αναδειχθεί το ταλέντο τους και να εμπνεύσει περισσότερες γυναίκες να ασχοληθούν με την επιστήμη. Με πίστη στην πεποίθηση ότι ο κόσμος χρειάζεται την επιστήμη και η επιστήμη χρειάζεται τις γυναίκες, το Ίδρυμα L’Oréal σε συνεργασία με την Ελληνική Εθνική Επιτροπή για την UNESCO, προκηρύσσουν για 12η φορά στην Ελλάδα, την έναρξη των φετινών βραβείων, με τρία σημαντικά βραβεία αξίας 10.000€ έκαστο, που θα δοθούν σε γυναίκες επιστήμονες, οι οποίες απασχολούνται στους τομείς των Βιοεπιστημών, των Φυσικών Επιστημών, των Μαθηματικών και της Επιστήμης των Υπολογιστών. Τέλος, ως περαιτέρω επιβεβαίωση της παραπάνω δέσμευσης και του θετικού αντίκτυπου των Βραβείων στους δικαιούχους του, ανακοινώνεται ότι από το 2022 και έπειτα, τα βραβεία θα πραγματοποιούνται κάθ...

Freelancer: Τι σημαίνει επί της ουσίας η νέα πραγματικότητα εργασίας;

Γράφει η Αρετή Διαμαντή Freelancer: Από την e-food και άλλες εταιρείες που υιοθετούν ένα τέτοιο μοντέλο εργασίας προκύπτει το νέο ερώτημα. Συμφέρει άραγε να είναι κάποιος freelancer και κάτω από ποιες προϋποθέσεις; Σάλος δημιουργήθηκε με την πρόσφατη “ατυχή” διατύπωση της e-food σε μερίδα εργαζομένων της σε σχέση με το ενδεχόμενο να γίνουν freelancers αντί για μισθωτοί. Οι περισσότεροι διαμαρτυρήθηκαν έντονα, ενώ η εταιρεία έσπευσε να διαψεύσει και να μιλήσει για κακή επικοινωνία. Ωστόσο, υπάρχει μια μεγάλη μερίδα ατόμων που δεν γνωρίζουν καν τι σημαίνει το freelancing. Σε αυτή την περίπτωση, τι αλλάζει στον εργασιακό τομέα; Πρόκειται για μια αναβάθμιση της εργασιακής πραγματικότητας ή μήπως για μια επιδείνωση της ήδη ζοφερής πραγματικότητας; Η τεχνολογία συχνά έρχεται να γεφυρώσει το χάσμα που δημιουργείται ανάμεσα στις διαφορετικές γενιές. Εδώ μήπως συμβαίνει κάτι τέτοιο; Freelancer: Τι συνεπάγεται για την καθημερινότητα ενός εργαζομένου; Αρχικά, πρόκειται για έναν αρκετά ευρύ όρο. Κ...

Ποια είναι τα βασικά προβλήματα στην ψυχολογία των εργαζομένων στον τουρισμό και πως μπορούν να βελτιωθούν;

Η Καλοκαιρινή τουριστική σεζόν έχει ήδη ξεκινήσει με πολλά προβλήματα να έρχονται στο φως της δημοσιότητας, αλλά με τα περισσότερα να παραμένουν και να εξελίσσονται εσωτερικά στους κλάδους των Τουριστικών Επαγγελμάτων. Τα τελευταία περιστατικά που συνέβησαν σχετικά με το έγκαυμα του νεαρού στην Κρήτη, αλλά και τον νεαρό σερβιτόρο να σερβίρει εντός θαλάσσης σε beach bar στην Ρόδο, κάνουν πλέον ξεκάθαρο ότι δεν ακολουθείται, αλλά ούτε φαίνεται να υπάρχει σαφής οδηγία για τον ασφαλή τρόπο εργασίας κάθε εργαζομένου. Τελικά η εργασία στον Τουρισμό είναι επιλογή ή λύση ανάγκης για τους εργαζομένους του χώρου;  • Πόσο εύκολό είναι από μία αδρανής περίοδο του χειμώνα να προσαρμοστείς σε μία έντονη καθημερινότητα; • Πόσες είναι και πόσες θα έπρεπε να είναι οι ώρες εργασίας;  • Υπάρχει προσωπικός χρόνος;  • Τηρείται η σωστή διατροφή; Βρισκόμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού και σε μια χώρα όπου αποτελείται από 6.000 νησιά, νησίδες και βραχονησίδες. Η ενασχόληση λοιπόν με τον...