Μοιράζει υποτροφίες σε φτωχούς φοιτητές

Στη ζωή έχουμε ακούσει διάφορες ιστορίες για άπληστους συγγενείς. Για ανθρώπους που δε διστάζουν ακόμη και να προσβάλουν ή να πλαστογραφήσουν διαθήκες για να
καρπωθούν την περιουσία των άκληρων συγγενών τους. Φανταστείτε, λοιπόν, την έκπληξή μας όταν κατά τη διάρκεια του παρόντος ρεπορτάζ μάθαμε ότι υπάρχουν και συγγενείς... άλλου τύπου.
Άνθρωποι με μεγαλείο ψυχής, οι οποίοι όχι μόνο δεν εποφθαλμιούν τις ξένες περιουσίες, αλλά προτείνουν την αξιοποίησή τους για να ωφεληθούν άλλοι λιγότερο τυχεροί συνάνθρωποί μας... Και όταν το μεγαλείο της ψυχής των συγγενών συναντά το μεγαλείο της ψυχής των δωρητών, μόνο κάτι καλό μπορεί να προκύψει. Εν προκειμένω προέκυψε το Εργαζάκειο Ίδρυμα, που έχει έδρα το Ηράκλειο και έχει μοιράσει μέχρι σήμερα 117 υποτροφίες σε φτωχούς φοιτητές.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή... Μετά το θάνατο του Γεωργίου και της Ευτυχίας Εργαζάκη δημοσιεύτηκαν οι διαθήκες τους. Η διαθήκη του Γεωργίου Εργαζάκη δημοσιεύτηκε στις 10 Οκτωβρίου του 1979. Η διαθήκη της Ευτυχίας Εργαζάκη δημοσιεύτηκε το 1977. Σύμφωνα με τα οριζόμενα στη διαθήκη και με πρωτοστάτριες την Ευφημία Μανωλοπούλου-Παπάζογλου και την Ισμήνη Σακελαροπούλου, συστήθηκε το κοινωφελές Ίδρυμα Γεωργίου και Ευτυχίας Εργαζάκη.
Οι δύο κυρίες, ανιψιές του ζεύγους Εργαζάκη, είναι σήμερα συνταξιούχοι δικήγοροι, μέλη της διοίκησης του κοινωφελούς ιδρύματος. Η εξαμελής διοίκηση συμπληρώνεται από τον Αρχιεπίσκοπο Κρήτης ως πρόεδρο, το δήμαρχο Ηρακλείου, τον προϊστάμενο της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ηρακλείου και τον πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Ηρακλείου. Στη διοίκηση του ιδρύματος προβλεπόταν να συμμετάσχει και ο πρόεδρος των Πρωτοδικών Ηρακλείου, ο οποίος όμως εξαιρέθηκε με το Ν. 2993/2002.
Σκοπός του Εργαζάκειου Ιδρύματος είναι «η παροχή οικονομικής βοήθειας (υποτροφίας) σε δύο ή και περισσότερους, κατά την κρίση του Διοικητικού Συμβουλίου, οικονομικά αδύνατους αριστούχους απόφοιτους λυκείου, για συνέχιση των σπουδών τους στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα. Οι υπότροφοι θα πρέπει να κατάγονται από την επαρχία Λασιθίου, από την επαρχία Πεδιάδος και από την πόλη του Ηρακλείου».
Η οικονομική βοήθεια που δίδεται σε αριστούχους μαθητές ως υποτροφία προέρχεται από τα έσοδα τα οποία προκύπτουν από την αξιοποίηση της περιουσίας του ιδρύματος. Περιουσία η οποία συνίσταται στο τριώροφο ακίνητο που βρίσκεται επί της λεωφόρου Δικαιοσύνης 57. Πρόκειται για το γνωστό σε όλους τους Ηρακλειώτες ακίνητο, στο ισόγειο του οποίου λειτουργεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια το κατάστημα υποδημάτων "Μπιζιώτης".
Δίπλα στο κατάστημα "Μπιζιώτη" λειτουργεί άλλο ένα κατάστημα, που ανήκει στο Εργαζάκειο, με είδη ένδυσης. Ο πρώτος όροφος του κτηρίου μισθώνεται στη γνωστή αισθητικό Μάριαν Σφακιανάκη-Μπαχλιτζανάκη. Τα χρήματα από την εκμίσθωση των συγκεκριμένων χώρων, αλλά και οι τόκοι καταθέσεων αυτών δίδονται για τις υποτροφίες.
Το άσχημο είναι ότι, λόγω οικονομικής κρίσης, μειώνονται τα έσοδα του ιδρύματος. Ο δεύτερος όροφος του κτηρίου ξενοικιάστηκε και, παρά το γεγονός ότι έχουν γίνει δύο δημοπρασίες, δεν έχει εμφανιστεί κανείς ενδιαφερόμενος για την ενοικίασή του. Ταυτόχρονα, η αυξημένη φορολογία των ακινήτων και η έξτρα φορολογία που επιβλήθηκε κάνουν το ίδρυμα να μην μπορεί να βοηθήσει όσο το δυνατόν περισσότερους οικονομικά αδύναμους αριστούχους μαθητές.
Αξίζει να σημειωθεί πως ο τρίτος όροφος του ακινήτου, σύμφωνα με τους όρους της διαθήκης Εργαζάκη, ενοικιάζεται αλλά τα μισθώματα αποδίδονται σε ανίψια του εκλιπόντος δικηγόρου. Μετά το θάνατο των ανιψιών του Γεωργίου Εργαζάκη, και τα μισθώματα του τρίτου ορόφου θα πηγαίνουν στο ίδρυμα.

Υποτροφίες

Ο "άπορος" και η διαδικασία

Το Εργαζάκειο Ίδρυμα δίνει, ανάλογα με τα έσοδά του, από 5 ως 10 υποτροφίες κάθε χρόνο. Από το 1990 μέχρι σήμερα έχει χορηγήσει 117 υποτροφίες. Το ποσό της κάθε υποτροφίας έχει καθοριστεί στα 300 ευρώ το μήνα και χορηγείται στον κάθε υπότροφο για όλο το χρονικό διάστημα των σπουδών του, εφόσον τις ολοκληρώσει εγκαίρως φυσικά.
Για να επιλεγούν οι υπότροφοι γίνεται προκήρυξη, συνήθως το Σεπτέμβριο. Οι ενδιαφερόμενοι προσέρχονται και δίνουν γραπτώς - υπό συνθήκες πανελλαδικών - το μάθημα της Έκθεσης. Η αξιολόγηση των γραπτών γίνεται από επιτροπή, στην οποία συμμετέχουν σχολικοί σύμβουλοι και φιλόλογοι. Δικαίωμα συμμετοχής στο διαγωνισμό έχουν και οι φοιτητές, οι οποίοι μπορούν να κερδίσουν την υποτροφία για το υπόλοιπο των σπουδών τους. Ισχύουν, εννοείται, οι περιορισμοί της καταγωγής, της αριστείας (πάνω από 18 στο απολυτήριο λυκείου) και της περιορισμένης οικονομικής δυνατότητας των οικογενειών τους.
Αυτό που είχε κάνει μεγάλη εντύπωση στους ανθρώπους του ιδρύματος είναι πως μια φορά στο διαγωνισμό συμμετείχε ο γιος ξενοδόχου της Κρήτης. Συμμετείχε, αν και ο Οργανισμός συστάσεως του ιδρύματος προβλέπει ρητά πως οι υπότροφοι πρέπει να είναι "οικονομικά αδύνατοι". Κι όμως, σύμφωνα με τους ανθρώπους του ιδρύματος, στη φορολογική του δήλωση ο συγκεκριμένος ξενοδόχος ήταν "οικονομικά αδύνατος". Για την ιστορία την υποτροφία το παιδί δεν την κέρδισε...
Ένα άλλο πράγμα που έχει κάνει εντύπωση στους ανθρώπους του ιδρύματος είναι η ευγνωμοσύνη με την οποία παραλαμβάνουν κάθε μήνα την επιταγή τους οι πραγματικά οικονομικά αδύνατοι φοιτητές. Αυτοί που ενδεχομένως δε θα μπορούσαν να σπουδάσουν αν δεν κάλυπταν με τα 300 ευρώ τουλάχιστον το ενοίκιό τους...

Ο Γεώργιος Κωνσταντίνου Εργαζάκης γεννήθηκε το 1889 στην Πολυθέα Πεδιάδος και τελείωσε το Γυμνάσιο Καστελίου. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και άσκησε τη δικηγορία στο Ηράκλειο.
Έλαβε μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους και διακρίθηκε στο Μπιαζάνι. Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας της Μικράς Ασίας υπηρέτησε ως στρατοδίκης στη Σμύρνη.
Αναμείχθηκε στην πολιτική και εξελέγη βουλευτής με το Κόμμα των Φιλελευθέρων κατά τη δεκαετία του '50.
Στις 8 Ιουλίου του 1978 συνέταξε την ιδιόγραφη διαθήκη του. Απεβίωσε το 1979.


Ποια ήταν η Ευτυχία Εργαζάκη

Η Ευτυχία Εργαζάκη, το γένος Πλατάκη, γεννήθηκε στο Τζερμιάδο Λασιθίου. Ήταν κόρη του Παύλου Πλατάκη, εκλεγμένου δημάρχου Τζερμιάδου για πολλές θητείες. Ήταν και ανιψιά του Α. Βορεάδη.
Αποφοίτησε από το Διδασκαλείο και ανέπτυξε σημαντική κοινωνική δράση. Υπήρξε μεταξύ των πρώτων γυναικών δημοτικών συμβούλων Ηρακλείου, συμμετείχε ενεργά στο φεμινιστικό κίνημα και ήταν πρωτεργάτρια της Σχολής "Εργάνη". Η σχολή αυτή άρχισε να λειτουργεί μετά την κατοχή στο Ηράκλειο. Σε αυτήν φοίτησαν εκατοντάδες κορίτσια που δεν είχαν τη δυνατότητα εισαγωγής στο γυμνάσιο, προκειμένου να αποκτήσουν γυμνασιακή και επαγγελματική μόρφωση.
Στις 14 Σεπτεμβρίου 1974 συνέταξε την ιδιόγραφη διαθήκη της. Απεβίωσε το 1977.






Πηγή: Νέα Κρήτη