Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αρκούν τα πτυχία για να θεωρείται κάποιος άνθρωπος?

Από τη δημοσιογράφο Μαρία Σκαμπαρδώνη.

Η πίεση που υφιστάμεθα όλοι από τα πρώτα βήματα της ζωής μας για να πετύχουμε στις εξετάσεις και να ακολουθήσουμε Πανεπιστημιακή καριέρα, είναι τεράστια. Όλοι μας, ασυνείδητα, μπαίνουμε σε μία ‘’θεωρία κατάκτησης της επιτυχίας στη ζωή μέσω σπουδών’’ που καλλιεργούν βέβαια μέσα μας εξωγενείς παράγοντες όπως οι γονείς, το σχολείο, η κοινωνία , η εκπαίδευση και μαθαίνουμε να μην παρεκκλίνουμε ούτε στο ελάχιστο. Με τον ίδιο τρόπο , στη συνέχεια η κοινωνία τιμάει, αναγνωρίζει και θαυμάζει μόνο τους επιτυχόντες, ενώ σχεδόν ποτέ δεν αναφέρεται στα άτομα εκείνα που δεν πέρασαν και ‘’απέτυχαν’’.

Αρκεί όμως το πτυχίο για να θεωρείται κάποιος άνθρωπος, να θεωρείται πετυχημένος; Δυστυχώς, έχω υπάρξει μάρτυρας  σε συζητήσεις  ατόμων οι οποίοι χώριζαν αποκλειστικά τους ανθρώπους σε δύο κατηγορίες: σε εκείνους που είχαν πτυχίο και σε αυτούς που δεν είχαν, μιλώντας μάλιστα για τους δεύτερους με απαξίωση. Θα ήθελα να πω ότι αυτές είναι αντιλήψεις που καταδεικνύουν την έλλειψη παιδείας των ανθρώπων που τις πιστεύουν. Διότι τα πτυχία δε δείχνουν την παιδεία και τον εσωτερικό πλούτο της ψυχής των ανθρώπων, αλλά μόνο την κατάκτηση κάποιων εξειδικευμένων γνώσεων σε ένα αντικείμενο.

Οι περισσότεροι συγχέουν τη μόρφωση με την παιδεία και αυτό είναι ένα τραγικό λάθος. Διότι κάποιος μπορεί να είναι μορφωμένος από άποψη πτυχίων , αλλά να μη διαθέτει παιδεία. Ένας πανούργος γιατρός μπορεί να είναι εξαιρετικός στο λειτούργημά του , αλλά να μη διαθέτει παιδεία και να μη διστάσει να βλάψει κιόλας ανθρώπους στην προσπάθεια του ίδιου να πλουτίσει ή αποκτήσει μεγαλύτερη φήμη και δόξα. Η παιδεία καλλιεργεί τον άνθρωπο ως ολότητα, μέσω αυτής ο άνθρωπος μαθαίνει να σέβεται το συνάνθρωπο και τον κόσμο, χωρίς να προβαίνει σε ανήθικα μέσα για την κατάκτηση αυτών που επιθυμεί. Ναι, υπάρχουν άνθρωποι χωρίς πτυχία με παιδεία και άνθρωποι με πτυχία χωρίς παιδεία. Φυσικά, αυτό δεν αποκλείει το ενδεχόμενο κάποιος να συνδυάζει αρμονικά και τα δύο.

Ούσα δημοσιογράφος, έχω δει πολλές φορές στο χώρο μου κυρίως, αυτό το σύνηθες φαινόμενο: εξαιρετικούς δημοσιογράφους χωρίς πτυχίο αλλά και πτυχιούχους δημοσιογράφους χωρίς ιδέες, έμπνευση και πάθος για αυτό που κάνουν. Αυτό μας δείχνει ότι ένας άνθρωπος που αγαπάει πραγματικά το αντικείμενό του και αφοσιωθεί με όλη την ψυχή και το μυαλό του, στο τέλος θα μπορέσει να φτάσει το όνειρό του. Με ή χωρίς πτυχίο. Και αυτό, διότι ένας άνθρωπος μέσα στην πορεία του στη ζωή, διαβάζοντας και μελετώντας, μπορεί να γίνει εξίσου μορφωμένος με έναν πτυχιούχο.

Πολλές φορές άκουσα από γονείς φράσεις τύπου ‘’δε σπούδασα εγώ το παιδί μου για να επιλέξει το σερβιτόρο’’ , ‘’εγώ θυσιάστηκα για να σε σπουδάσω και εσύ επέλεξες κάτι διαφορετικό’’ και άλλες εξίσου χαριτωμένες. Και αυτοί οι γονείς δεν έχουν αντιληφθεί ότι το επάγγελμα δεν έχει καμία σχέση με το επιλέξεις έναν άνθρωπο, φίλους, αλλά το να έρθει η ψυχή σου σε ουσιαστική επικοινωνία με τον άλλο. Όπως επίσης και αγνοούν ότι δεν έχει σημασία ποιο επάγγελμα θα επιλέξεις, αλλά να είσαι εξαιρετικά καλός σε αυτό και να του αφοσιωθείς με αγάπη.

Ο Πλάτωνας κάποτε διερωτήθηκε: γιατί ο κόσμος δεν παρουσιάζει θετική πρόοδο , αφού οι περισσότεροι άνθρωποι σπουδάζουν ; Διότι δίνουμε, συνεχίζει, απλώς γνώσεις για τεχνικούς σκοπούς, ενδιαφερόμαστε για την καταξίωση και το χρήμα και όχι για την ευτυχία. Αν θέλουμε η κοινωνία αυτή να κάνει ένα βήμα εμπρός, οφείλει να παρέχει παιδεία στους νέους ανθρώπους και όχι απλώς τεχνικές γνώσεις για να βάλουμε κάποια πτυχία στον τοίχο.

Ευχαριστούμε θερμά την Μαρία Σκαμπαρδώνη που μας εμπιστεύτηκε το κείμενο της... 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η εξέλιξη της Κρητικής ενδυμασία στην πάροδο του χρόνου.

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ ποια είναι η σημασία του σαρικιού, για ποιο λόγο φορούν οι Κρητικοί μαύρο πουκάμισο, τι επιρροές δέχτηκε η παραδοσιακή Κρητική φορεσιά ώσπου να πάρει την μορφή που γνωρίζουμε σήμερα;  Νομοθεσίες ενδυμασίας, επιρροές από τους διάφορους λαούς που κατοίκησαν στην Κρήτη και βεντέτες έδωσαν την τελική πινελιά στο σχέδιο της Κρητικής ενδυμασίας που γνωρίζουμε. Οι επιρροές από τη Δύση.

Βασική διαφορά μεταξύ των Δημοσίων Σχέσεων και Διαφήμισης.

Με δύο λόγια η βασική διαφορά μεταξύ των Δημοσίων Σχέσεων και της Διαφήμισης. Οι Δημόσιες Σχέσεις στην εποχή μας πρέπει σε συνεργασία με τη διαφήμιση να οδηγούν στα επιθυμητά αποτελέσματα. Αν θέλαμε να ξεχωρίσουμε κάπως την διαφήμιση από τις δημόσιες σχέσεις, θα ήταν λογικότερο να πούμε ότι με τις δημόσιες σχέσεις περιμένουμε πιο μακροπρόθεσμα αποτελέσματα που ίσως να μην είναι και μετρήσιμα σε σχέση με αυτά της διαφήμισης που το ζητούμενο είναι άμεσο και με πιο ασφαλείς τρόπους μετρήσιμο. Δημοσίευση: Μάρκος Σμυρνάκης

Φουντώνει το συναίσθημα του ρατσισμού στην Ελλάδα.

  Γράφει ο Μάρκος Σμυρνάκης   Προσπαθώντας να δώσω ένα σύγχρονο ορισμό για την λέξη “Ρατσισμός”, θα έλεγα ότι, χρησιμοποιείται για να αναγάγει μια ομάδα, ως   υπέρτερη άλλων. Πιο συγκεκριμένα περιγράφει τις πράξεις μιας ομάδας ανθρώπων (οι οποίοι συνδέονται με κάποια κοινά χαρακτηριστικά) εναντίον μίας άλλης ομάδας. Η προέλευση της προέρχεται από το πιο συνηθισμένο είδος ρατσισμού, δηλαδή τον φυλετικό ρατσισμό, εκ της Ιταλικής όμως γλώσσας, “ razza ”   (ράτσα) που σημαίνει φυλή.

Δημόσιες Σχέσεις : Η συμβολή της επιστήμης των Δημοσίων Σχέσεων στην πορεία ανάπτυξης της Ελλάδας και κάθε χώρας .

Άρθρο του καθηγητή και συγγραφέα , Γιώργου Παπατριανταφύλλου . Το επάγγελμα των Δημοσίων Σχέσεων στην Ελλάδα έχει μία αξιοθαύμαστη πορεία και λαμπρή Ιστορία . Το επιστημονικό σωματείο των Δημοσίων Σχέσεων στην Ελλάδα η ΕΕΔΣ ( Ελληνική Εταιρεία Δημοσίων Σχέσεων ) ιδρύθηκε το 1965 απο εξαίρετους επιστήμονες και πρωτίστως Αξιοπρεπέστατους Ανθρώπους – επαγγελματίες . Πρωτεργάτης ήταν ο Μάνος Παυλίδης επί σειρά ετών πρόεδρος της ΕΕΔΣ . Το 1965 στην Αθήνα πραγματοποιήθηκε το Παγκόσμιο Συνέδριο της I.P.R.A ( International Public Relations Association ) . Στην Αθήνα υπογράφηκε ο Κώδικας των Αθηνών , ο λαμπρός Κώδικας Ηθικής και Δεοντολογίας των Δημοσίων Σχέσεων , ο οποίος παραμένει σε απόλυτη Ισχύ και εφαρμόζεται απο όλα τα επιστημονικά σωματεία και τους επαγγελματίες των Δημοσίων Σχέσεων Παγκοσμίως . Παραμένει ως ένα μνημιώδες έργο Πολιτισμού – Ανθρωπισμού και Επαγγελματισμού . Την ΕΕΔΣ εκόσμισαν με την παρουσία τους λαμπροί άνθρωποι του πνεύματος , της επιστήμης , του π

Διαφήμιση ή Πρόκληση?

Από τον Μιχάλη Χελιδονόπουλο Ο μεγάλος εκφραστής της Επικοινωνίας είναι η Διαφήμιση. Τα μηνύματα που θέλεις να περάσεις, τα μεταμορφώνεις σε εικόνες και δημιουργείς ένα τηλεοπτικό spot. Εκεί μιλάς για το προϊόν σου, προσπαθείς να προσελκύσεις τον πελάτη σου και σίγουρα χτίζεις την εικόνα της μάρκας σου. Η μεγάλη πρόκληση για τους Διαφημιστές είναι η ίδια η...πρόκληση. Η πρόκληση για να προσέξει ο καταναλωτής το προϊόν και τη μάρκα.