Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μ.Μ.Ε: Η μοναδική εξουσία που επιτελεί το ρόλο για τον οποίο δημιουργήθηκε

Γράφει ο Λευτέρης Κουγιουμουτζής , Μαθηματικός.   


Ως γνωστόν , οι θεσμοθετημένες εξουσίες, βάσει Συντάγματος στην Ελλάδα, είναι τρεις: Η εκτελεστική, η νομοθετική και η δικαστική. Καμία από αυτές δε λειτουργεί σήμερα, καθιστώντας το πολίτευμα κατ' επίφαση μόνο "Προεδρευομένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία" , το Σύνταγμα απονεκρωμένο και τη Δημοκρατία πρακτικά ανενεργή. 

Αναλυτικότερα:

Α) Εκτελεστική εξουσία: Μετά και την υπογραφή των μνημονίων, έχει απολέσει τη δυνατότητα καθορισμού και άσκησης κυρίαρχης εθνικής πολιτικής. Αδυνατεί ακόμα και να επιτελέσει τον άχαρο ρόλο του εντολοδόχου της τρόικας, καθώς δεν έχει τη διαχειριστική, έστω, ικανότητα ούτε καν τις δοτές στρατηγικές και πολιτικές να υλοποιήσει, ούτε καν τα μνημονιακά μέτρα να εκτελέσει. 

Επιπρόσθετα, έχει πρακτικά καταργήσει τις υπόλοιπες δύο μορφές εξουσίας• είτε στερώντας από το Κοινοβούλιο τη δυνατότητα του νομοθετείν και του ελέγχειν, είτε αδυνατώντας (ηθελημένα ή από ανικανότητα) να εφαρμόσει τους ισχύοντες νόμους, ή έχοντας τη δικαστική εξουσία σε ομηρία, μη εκσυγχρονίζοντας τις δομές της και αδιαφορώντας, επιδεικτικά και για δεκαετίες, για την εύρυθμη λειτουργία της.

Β) Νομοθετική εξουσία: Δεν αρκούσε ο ευτελισμός του Κοινοβουλίου από τον άκρατο κομματισμό και την κατακόρυφη πτώση του πνευματικού και πολιτικού επιπέδου των εκλεγμένων λαϊκών εκπροσώπων εδώ και πολλά χρόνια, ήρθε να προστεθεί και η πρακτική των Προεδρικών Διαταγμάτων, όπως επίσης και των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου, για να ακυρωθεί εντελώς ο θεσμός. 

Η εκτελεστική εξουσία απέκτησε τη δυνατότητα να νομοθετεί παρακάμπτοντας το Κοινοβούλιο, το οποίο λειτουργεί πλέον μόνο ως επικοινωνιακή κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τους εκάστοτε κυβερνώντες, ώστε να αποκτούν εκ των υστέρων μια επίφαση λαϊκής νομιμοποίησης μέτρα που έχουν ήδη εφαρμοστεί από καιρό. 

Βουλευτές που δεν ξέρουν τι ψηφίζουν• που ξοδεύουν τον χρόνο τους σε τηλεοπτικά παράθυρα, σε ραδιοφωνικές εκπομπές ή σε διαδρόμους υπουργείων προωθώντας την επικοινωνιακή τους εικόνα ή τα συμφέροντα ψηφοφόρων-πελατών, αδιαφορώντας για τα κοινοβουλευτικά έδρανα και τις νομοθετικές διαδικασίες, δηλαδή για το σκοπό για τον οποίο εκλέχτηκαν. 

Βουλευτές έρμαια της κομματικής πειθαρχίας, με μοναδικό στόχο την προσωπική και κομματική επιβίωση και καταξίωση, χωρίς αυτενέργεια, όραμα, σθένος και εύρος.

Γ) Δικαστική εξουσία: Εγκλωβισμένη από καιρό σε δομές απαρχαιωμένες και δαιδαλώδεις, παραφορτωμένη με πληθώρα υποθέσεων, αδυνατεί να αποδώσει καλής ποιότητας δικαιοσύνη σε εύλογο χρονικό διάστημα. Καθυστερήσεις, παραγραφές, πολύπλοκο και ασαφές νομικό πλαίσιο και πολυνομία, γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, χωρίς μεγάλες δυνατότητες παρέμβασης και ουσιαστικού ελέγχου, εν μέρει πολιτικά εξαρτώμενη, δείχνει ανίκανη να επιτελέσει τον ρόλο της, αν και διατηρεί μεγαλύτερο απόθεμα εμπιστοσύνης από τους πολίτες σε σχέση με τις άλλες δύο εξουσίες. Ειδικά στον τομέα του ελέγχου των παρεκτροπών της εκτελεστικής εξουσίας, οι επιδόσεις της είναι τουλάχιστον ισχνές. 

Πολλάκις πολιτικές υποθέσεις δεν έφτασαν ποτέ σε αυτήν, λόγω της "αυτοπροστασίας" του πολιτικού συστήματος μέσω των δομών της εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας (νόμοι περί βουλευτικής ασυλίας, ευθύνης υπουργών, εξεταστικές και προανακριτικές κοινοβουλευτικές διαδικασίες κ.ά).

Η μοναδική εξουσία που επιτελεί το ρόλο για τον οποίο δημιουργήθηκε είναι η τέταρτη, των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας. 

Εξωθεσμική και άτυπη, στα όρια της νομιμότητας (χαρακτηριστικά οι μεγάλοι τηλεοπτικοί σταθμοί λειτουργούν με προσωρινές άδειες και κραυγαλέες παρατυπίες), διαπλεκόμενη και διεφθαρμένη, χωρίς τον παραμικρό λαϊκό έλεγχο, προσφέρει διαχρονικά ομπρέλα προστασίας στο πολιτικό σύστημα, διαμορφώνοντας κατά το δοκούν την "κοινή γνώμη" και κρατώντας σε ομηρία μια κοινωνία τηλεθεάτρια, προσδοκώντας ασφαλώς ανταποδοτικά οφέλη προς τους ιδιοκτήτες και διαχειριστές της για τις υπηρεσίες της αυτές. 

Ένα πολιτικό σύστημα που, με τη σειρά του, απέφυγε επιμελώς να οριοθετήσει αυστηρό, ξεκάθαρο και συγκεκριμένο νομικό πλαίσιο λειτουργίας των ΜΜΕ.

Το πολίτευμα της Ελλάδας, όπως τουλάχιστον περιγράφεται στο Σύνταγμα, προφανώς δε λειτουργεί. Όχι ως συνέπεια της κρίσης, αλλά μάλλον ως γενεσιουργός της αιτία• απλώς με την κρίση τα συμπτώματα έγιναν κραυγαλέα. 

Ήδη από δεκαετίες η Ελλάδα βιώνει μια συνταγματική εκτροπή• η επίπλαστη κοινωνική ευδαιμονία ήταν αυτή που οδήγησε στην ανοχή και την αδιαφορία και, εν τέλει, στην κατάθλιψη του σήμερα. Όσο η κατάσταση αυτή δε θεραπεύεται, κακοφορμίζει και γεννά μεγαλύτερες παθογένειες, με μέγιστη όλων τον ευρύτατο κοινωνικό εκφασισμό. 

Η ικανοποίηση της ανάγκης για ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο, για ένα Σύνταγμα που θα λειτουργήσει, που θα εξυπηρετήσει το κοινωνικό συμφέρον υπό νέους όρους και διαφορετική νοοτροπία και θα γίνει σεβαστό απ' όλο το κοινωνικό φάσμα είναι όχι απλά επιτακτική, αλλά θεμελιώδης. 

Ο άλλος δρόμος, της διατήρησης της υπάρχουσας κατάστασης και της εκτροπής, δεν είναι καθόλου αδιέξοδος, όπως αναφέρεται συχνά• οδηγεί σε βέβαιη καταστροφή.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η εξέλιξη της Κρητικής ενδυμασία στην πάροδο του χρόνου.

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ ποια είναι η σημασία του σαρικιού, για ποιο λόγο φορούν οι Κρητικοί μαύρο πουκάμισο, τι επιρροές δέχτηκε η παραδοσιακή Κρητική φορεσιά ώσπου να πάρει την μορφή που γνωρίζουμε σήμερα;  Νομοθεσίες ενδυμασίας, επιρροές από τους διάφορους λαούς που κατοίκησαν στην Κρήτη και βεντέτες έδωσαν την τελική πινελιά στο σχέδιο της Κρητικής ενδυμασίας που γνωρίζουμε. Οι επιρροές από τη Δύση.

Βασική διαφορά μεταξύ των Δημοσίων Σχέσεων και Διαφήμισης.

Με δύο λόγια η βασική διαφορά μεταξύ των Δημοσίων Σχέσεων και της Διαφήμισης. Οι Δημόσιες Σχέσεις στην εποχή μας πρέπει σε συνεργασία με τη διαφήμιση να οδηγούν στα επιθυμητά αποτελέσματα. Αν θέλαμε να ξεχωρίσουμε κάπως την διαφήμιση από τις δημόσιες σχέσεις, θα ήταν λογικότερο να πούμε ότι με τις δημόσιες σχέσεις περιμένουμε πιο μακροπρόθεσμα αποτελέσματα που ίσως να μην είναι και μετρήσιμα σε σχέση με αυτά της διαφήμισης που το ζητούμενο είναι άμεσο και με πιο ασφαλείς τρόπους μετρήσιμο. Δημοσίευση: Μάρκος Σμυρνάκης

Φουντώνει το συναίσθημα του ρατσισμού στην Ελλάδα.

  Γράφει ο Μάρκος Σμυρνάκης   Προσπαθώντας να δώσω ένα σύγχρονο ορισμό για την λέξη “Ρατσισμός”, θα έλεγα ότι, χρησιμοποιείται για να αναγάγει μια ομάδα, ως   υπέρτερη άλλων. Πιο συγκεκριμένα περιγράφει τις πράξεις μιας ομάδας ανθρώπων (οι οποίοι συνδέονται με κάποια κοινά χαρακτηριστικά) εναντίον μίας άλλης ομάδας. Η προέλευση της προέρχεται από το πιο συνηθισμένο είδος ρατσισμού, δηλαδή τον φυλετικό ρατσισμό, εκ της Ιταλικής όμως γλώσσας, “ razza ”   (ράτσα) που σημαίνει φυλή.

Δημόσιες Σχέσεις : Η συμβολή της επιστήμης των Δημοσίων Σχέσεων στην πορεία ανάπτυξης της Ελλάδας και κάθε χώρας .

Άρθρο του καθηγητή και συγγραφέα , Γιώργου Παπατριανταφύλλου . Το επάγγελμα των Δημοσίων Σχέσεων στην Ελλάδα έχει μία αξιοθαύμαστη πορεία και λαμπρή Ιστορία . Το επιστημονικό σωματείο των Δημοσίων Σχέσεων στην Ελλάδα η ΕΕΔΣ ( Ελληνική Εταιρεία Δημοσίων Σχέσεων ) ιδρύθηκε το 1965 απο εξαίρετους επιστήμονες και πρωτίστως Αξιοπρεπέστατους Ανθρώπους – επαγγελματίες . Πρωτεργάτης ήταν ο Μάνος Παυλίδης επί σειρά ετών πρόεδρος της ΕΕΔΣ . Το 1965 στην Αθήνα πραγματοποιήθηκε το Παγκόσμιο Συνέδριο της I.P.R.A ( International Public Relations Association ) . Στην Αθήνα υπογράφηκε ο Κώδικας των Αθηνών , ο λαμπρός Κώδικας Ηθικής και Δεοντολογίας των Δημοσίων Σχέσεων , ο οποίος παραμένει σε απόλυτη Ισχύ και εφαρμόζεται απο όλα τα επιστημονικά σωματεία και τους επαγγελματίες των Δημοσίων Σχέσεων Παγκοσμίως . Παραμένει ως ένα μνημιώδες έργο Πολιτισμού – Ανθρωπισμού και Επαγγελματισμού . Την ΕΕΔΣ εκόσμισαν με την παρουσία τους λαμπροί άνθρωποι του πνεύματος , της επιστήμης , του π

Διαφήμιση ή Πρόκληση?

Από τον Μιχάλη Χελιδονόπουλο Ο μεγάλος εκφραστής της Επικοινωνίας είναι η Διαφήμιση. Τα μηνύματα που θέλεις να περάσεις, τα μεταμορφώνεις σε εικόνες και δημιουργείς ένα τηλεοπτικό spot. Εκεί μιλάς για το προϊόν σου, προσπαθείς να προσελκύσεις τον πελάτη σου και σίγουρα χτίζεις την εικόνα της μάρκας σου. Η μεγάλη πρόκληση για τους Διαφημιστές είναι η ίδια η...πρόκληση. Η πρόκληση για να προσέξει ο καταναλωτής το προϊόν και τη μάρκα.