Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Δείπνο μεταξύ του Έλληνα πολίτη και των πολιτικών κομμάτων


Από τον Μάρκο Σμυρνάκη


Όλες οι οικογένειες, αλλά και οι παρέες μεταξύ τους, όταν κάθονται στο τραπέζι για φαγητό συνεχώς καταλήγουν σε μια κοινή συζήτηση, την κατάσταση της χώρας και τι θα πρέπει να κάνουν σχετικά με την ψήφο τους. Με αφορμή λοιπόν και την δική μου συμμετοχή σε τέτοιες συζητήσεις, αποφάσισα να “παρομοιώσω” τις πολιτικές εξελίξεις, με την εξέλιξη ενός δείπνου. Ίσως κάποιοι το χαρακτηρίσετε, καυστικό, κάποιοι άλλοι έξυπνο και κάποιοι ίσως δεν κατανοήσουν την συσχέτιση. Ωστόσο εγώ εντόπισα κοινά, τόσο στην παρουσίαση των πιάτων, όσο και τον τρόπο σερβιρίσματος και γι’ αυτό παίρνω το θάρρος να το δημοσιεύσω, αφήνοντας σε εσάς την επιλογή, να το διαβάσετε ή όχι.


Ένα πολυτελέστατο δείπνο μεγάλης διάρκειας, πραγματοποιείτε ανάμεσα στην Κυβέρνηση και τους ενήλικες Έλληνες πολίτες. Το δείπνο ολοκληρώνεται στις 6 Μαΐου. Η Συνάντηση γίνεται σε πολλές περιοχές ανά την Ελλάδα, και για όσους δεν μπορούν να παραβρεθούν υπάρχει και η λύση του delivery, δηλαδή παράδοση του μηνύματος, απευθείας στο σπίτι, από τα ΜΜΕ.  
Περίοδος εκλογών, οι πολιτικές διαμάχες έχουν ξεκινήσει ήδη. Δύο βασικοί λόγοι που το σκηνικό αφορά τους ενήλικες πολίτες της Ελλάδας είναι:
  • ·         Πρώτον γιατί υπάρχει έντονη αντιπαράθεση από τους πολιτικούς. Ακατάλληλη για ανηλίκους. Η χρήση επιθετικών φράσεων, πέφτει βαριά και δεν χωνεύετε εύκολα από ανήλικες.
  • ·         Ο Δεύτερος λόγος, εμφανίζεται στο γεγονός ότι, στο μενού του δείπνου υπάρχει και άφθονο ακριβό αλκοόλ, με την επωνυμία “προπαγάνδα”. Με βάση το νόμο, οι ενήλικες μπορούν να καταναλώσουν νόμιμα αλκοόλ, οπότε και τελικά να ψηφίσουν υπό την επήρεια της προπαγάνδας.
Οι προτάσεις των κομμάτων σερβίρονται με τη σειρά που πρέπει στο τραπέζι, δημιουργώντας μεγάλη ποικιλία που μπορεί να καλύψει κάθε πεινασμένο πολίτη. Τα ΜΜΕ αποτελούν τον αριστοκρατικό μπάτλερ που πολύ ευγενικά μας σερβίρει τις προτάσεις των Κομμάτων, σαν ζεστά μυρωδάτα πιάτα, που δυσκολεύεσαι να αντισταθείς. Τι θα κάνεις? Πεινάς, θες δεν θες, πρέπει να φας, πρέπει να πιστέψεις ότι υπάρχει φαγητό για σ’ ένα. Πρέπει να πιστέψεις σε κάτι καλύτερο, να έχεις ελπίδα. Γι’ αυτό και οι εκπρόσωποι των κομμάτων έχουν προτάσεις για όλους. Το μενού καλύπτει άνεργους, επιχειρηματίες, γονείς, συνταξιούχους, κ.α. όλους θα βρουν να τους τρατάρουν από κάτι. 


Ξέρουν να δίνουν υποσχέσεις και το έχουν αποδείξει στο παρελθόν. Σαν πολίτες όμως, όσο και αν πεινάμε, θα πρέπει πονηρευτούμε και να σκεφτούμε έγκαιρα ότι, το φαγητό που δεν τρώγετε φρέσκο, μετά από καιρό χαλάει και δεν τρώγετε ποτέ. Είναι υποσχέσεις στοχεύουν στην ψήφο μας, αφού την κερδίσουν, μετά δεν υπάρχει ενδεχόμενο απόσυρσης της, έχουν κερδίσει και εμείς συνεχίζουμε να είμαστε πεινασμένοι.

Έχω την εντύπωση ότι, πριν την έναρξη της προεκλογικής περιόδου ήταν μια διαφορετική εποχή, μια εναλλακτική χούντα, όπου όλοι θα έπρεπε να τρώμε παξιμάδι με ελιές για να επιβιώσουμε, και ότι η λύση του μνημονίου αποτελούσε το νερό για να πιούμε η να βρέξουμε το παξιμάδι μας.
Στις 6 Μαΐου πως μας καλούν σε πλουσιοπάροχο και γεμάτο λιπαρά  δείπνο? Έχουν προφανώς ξεχάσει για λίγο ότι, η υποχρεωτική όπως μας είπαν εφαρμογή του μνημονίου, εξασφάλισε απαιτήσεις και υπογραφές που θέτουν τους πολιτικούς των μεγάλων κομμάτων δεσμευμένους προς την Τρόικα και τα μνημόνια της, εμείς γιατί να το ξεχάσουμε

Πως μπορούν και μιλούν για ανάπτυξη, για βελτίωση μισθών και πολιτικής διαβίωσής? Αφού οι δεσμεύσεις τους μέχρι στιγμής φτάνουν το 2021? Πως στην επόμενη τετραετία θα γίνουν όλα αυτά? Όταν ήδη για τον μήνα Ιούλιο, αναμένονται κι άλλες μειώσεις.
Μία φορά στα τέσσερα χρόνια συνήθως, έχουμε το δικαίωμα της ψήφου, ας της δώσουμε την σημασία που χρειάζεται. Η συνολική ψήφος είναι ισχυρή. Πρέπει να προσέξουμε τι θα ψηφήσουμε όλοι μαζί. Από εμάς εξαρτάται εάν μετά το πλουσιοπάροχο δείπνο της 6ης Μαΐου, θα συνεχίσουμε να τρώμε παξιμάδι με ελιές, η κάτι μαγειρευτό και μυρωδάτο.

Στο δείπνο δεν θα πάμε με άδεια χέρια, αλλά με ένα ωραίο δώρο, κλεισμένο σε ένα φακελάκι, δηλαδή την ψήφο, ας προσέξουμε τι θα βάλουμε μέσα σ’ αυτό. Ας βάλουμε κάτι που να μας αντιπροσωπεύει και όχι κάτι που πατριαρχικά ψηφίζουμε.

Σημείωση: Το κόστος του δείπνου δεν εντάσσεται στον προϋπολογισμό των 250000 Ε που χορηγήθηκαν για τις πολιτικές εκστρατείες των κομμάτων. Ο λογαριασμός θα χρεωθεί ξεχωριστά στο Κράτος και κατ’ επέκταση στον έλληνα φορολογούμενο.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η εξέλιξη της Κρητικής ενδυμασία στην πάροδο του χρόνου.

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ ποια είναι η σημασία του σαρικιού, για ποιο λόγο φορούν οι Κρητικοί μαύρο πουκάμισο, τι επιρροές δέχτηκε η παραδοσιακή Κρητική φορεσιά ώσπου να πάρει την μορφή που γνωρίζουμε σήμερα;  Νομοθεσίες ενδυμασίας, επιρροές από τους διάφορους λαούς που κατοίκησαν στην Κρήτη και βεντέτες έδωσαν την τελική πινελιά στο σχέδιο της Κρητικής ενδυμασίας που γνωρίζουμε. Οι επιρροές από τη Δύση.

Βασική διαφορά μεταξύ των Δημοσίων Σχέσεων και Διαφήμισης.

Με δύο λόγια η βασική διαφορά μεταξύ των Δημοσίων Σχέσεων και της Διαφήμισης. Οι Δημόσιες Σχέσεις στην εποχή μας πρέπει σε συνεργασία με τη διαφήμιση να οδηγούν στα επιθυμητά αποτελέσματα. Αν θέλαμε να ξεχωρίσουμε κάπως την διαφήμιση από τις δημόσιες σχέσεις, θα ήταν λογικότερο να πούμε ότι με τις δημόσιες σχέσεις περιμένουμε πιο μακροπρόθεσμα αποτελέσματα που ίσως να μην είναι και μετρήσιμα σε σχέση με αυτά της διαφήμισης που το ζητούμενο είναι άμεσο και με πιο ασφαλείς τρόπους μετρήσιμο. Δημοσίευση: Μάρκος Σμυρνάκης

Φουντώνει το συναίσθημα του ρατσισμού στην Ελλάδα.

  Γράφει ο Μάρκος Σμυρνάκης   Προσπαθώντας να δώσω ένα σύγχρονο ορισμό για την λέξη “Ρατσισμός”, θα έλεγα ότι, χρησιμοποιείται για να αναγάγει μια ομάδα, ως   υπέρτερη άλλων. Πιο συγκεκριμένα περιγράφει τις πράξεις μιας ομάδας ανθρώπων (οι οποίοι συνδέονται με κάποια κοινά χαρακτηριστικά) εναντίον μίας άλλης ομάδας. Η προέλευση της προέρχεται από το πιο συνηθισμένο είδος ρατσισμού, δηλαδή τον φυλετικό ρατσισμό, εκ της Ιταλικής όμως γλώσσας, “ razza ”   (ράτσα) που σημαίνει φυλή.

Δημόσιες Σχέσεις : Η συμβολή της επιστήμης των Δημοσίων Σχέσεων στην πορεία ανάπτυξης της Ελλάδας και κάθε χώρας .

Άρθρο του καθηγητή και συγγραφέα , Γιώργου Παπατριανταφύλλου . Το επάγγελμα των Δημοσίων Σχέσεων στην Ελλάδα έχει μία αξιοθαύμαστη πορεία και λαμπρή Ιστορία . Το επιστημονικό σωματείο των Δημοσίων Σχέσεων στην Ελλάδα η ΕΕΔΣ ( Ελληνική Εταιρεία Δημοσίων Σχέσεων ) ιδρύθηκε το 1965 απο εξαίρετους επιστήμονες και πρωτίστως Αξιοπρεπέστατους Ανθρώπους – επαγγελματίες . Πρωτεργάτης ήταν ο Μάνος Παυλίδης επί σειρά ετών πρόεδρος της ΕΕΔΣ . Το 1965 στην Αθήνα πραγματοποιήθηκε το Παγκόσμιο Συνέδριο της I.P.R.A ( International Public Relations Association ) . Στην Αθήνα υπογράφηκε ο Κώδικας των Αθηνών , ο λαμπρός Κώδικας Ηθικής και Δεοντολογίας των Δημοσίων Σχέσεων , ο οποίος παραμένει σε απόλυτη Ισχύ και εφαρμόζεται απο όλα τα επιστημονικά σωματεία και τους επαγγελματίες των Δημοσίων Σχέσεων Παγκοσμίως . Παραμένει ως ένα μνημιώδες έργο Πολιτισμού – Ανθρωπισμού και Επαγγελματισμού . Την ΕΕΔΣ εκόσμισαν με την παρουσία τους λαμπροί άνθρωποι του πνεύματος , της επιστήμης , του π

Διαφήμιση ή Πρόκληση?

Από τον Μιχάλη Χελιδονόπουλο Ο μεγάλος εκφραστής της Επικοινωνίας είναι η Διαφήμιση. Τα μηνύματα που θέλεις να περάσεις, τα μεταμορφώνεις σε εικόνες και δημιουργείς ένα τηλεοπτικό spot. Εκεί μιλάς για το προϊόν σου, προσπαθείς να προσελκύσεις τον πελάτη σου και σίγουρα χτίζεις την εικόνα της μάρκας σου. Η μεγάλη πρόκληση για τους Διαφημιστές είναι η ίδια η...πρόκληση. Η πρόκληση για να προσέξει ο καταναλωτής το προϊόν και τη μάρκα.